قرائت اول اعمال رسولان 5/34-42
(آنان بيرون آمده، از اينكه شايستگي آن را يافته بودند كه به خاطر نام عیسی مورد تحقير قرار گيرند، شاد بودند.)
بخشي از كتاب اعمال رسولان
آنگاه يك فريسي به نام گمالائیل كه متخصص شريعت و مورد احترام تمام قوم بود، در سانهدرين برخاست و دستور داد كه اين مردان را لحظهاي بیرون برند. آنگاه به ايشان گفت: "اي اسرائيليان، بر حذر باشيد از آنچه ميخواهيد با اين مردان بكنيد. در ايام اخير تئودا برخاست كه خود را شخصيتي ميپنداشت و حدود چهارصد مرد به او پيوستند. او کشته شد و همه پيروانش پراكنده شده، نيستگرديدند. پس از او، در ايام سرشماري، يهوداي جليلي برخاست و بعضي از مردم را به دنبال خود كشيد، او نيز هلاك گرديد و همه پيروانش پراكنده شدند. اكنون به شما مي¬گويم: از اين مردان دست برداريد و آنان را واگذاريد. زيرا اگر اين نقشه و عمل از جانب انسان باشد، از ميان خواهد رفت، اما اگر از جانب خدا باشد، نميتوانيد آنان را از ميان ببرید. مبادا خود را در حال مقابله با خدا بيابيد". آنان نصيحت او را پذيرفتند و پس از آنكه رسولان را فراخواندند و شلاق زدند، آنان را قدغن کردند كه به نام عيسي سخن گويند و آنان را رها نمودند. آنان از حضور سانهدرين بیرون آمده، از اينكه شايستگي آن را يافته بودند كه به خاطر نام عیسی مورد تحقير قرار گيرند، شاد بودند. و هر روز در معبد و در خانه از تعليم و مژده دادن به اینکه عیسی، مسیح است، باز نميايستادند.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 118
- خداوندا! امید ما تویی.
خداوند را حمد گوييد زيرا كه نيكوست
و رحمت او تا ابدالاباد است.
اسرائيل بگويند
كه «رحمت او تا ابدالاباد است.»
ترسندگان خداوند بگويند
كه «رحمت او تا ابدالاباد است.»
- خداوندا! امید ما تویی.
سنگي را كه معماران رد كردند،
همان سر زاويه شده است.
اين از جانب خداوند شده
و در نظر ما عجيب است.
اين است روزي كه خداوند ظاهر كرده است.
درآن وجد و شادي خواهيم نمود.
- خداوندا! امید ما تویی.
اي خداوند نجات ببخش!
اي خداوند سعادت عطا فرما!
متبارك باد او كه به نام خداوند ميآيد.
شما را از خانه خداوند بركت ميدهيم.
يهوه خدايي است كه ما را روشن ساخته است.
- خداوندا! امید ما تویی.
سرود قبل از انجيل متی 4/4
هللويا-آدمي نه تنها به نان بلكه با هر كلامي كه از دهان خدا ميآيد - هللويا.
انجيل يوحنا 6/1-15 کل متن جانشین شود
بخشي از انجيل يوحنا - درود بر تو اي خداوند.
در آن ایام، عيسي به آنسوي درياي جليل (طبريه) رفت. جمع كثيري به دنبال او ميرفتند، زيرا بر نشانههايي كه بر بيماران انجام ميداد، شاهد بودند. عيسي از كوه بالا رفته، با شاگردان خود آنجا نشست. فصح كه عيد يهوديان است، نزديك بود. عيسي چشمان خود را به بالا انداخته، جماعت كثيري را ديد كه به سوي او ميآيند و به فيليپس گفت: "كجا ميتوانيم نان بخريم تا اينان بخورند؟" وي اين را گفت تا فيليپس را بيازمايد، زيرا وي خود ميدانست كه چه خواهد كرد. فيليپس جواب داد: "دويست دينار نان كافي نخواهد بود تا هركس اندكي دريافت دارد". يكي از شاگردانش، آندرياس، برادر شمعون پطرس، گفت:" اينجا جواني هست كه پنج نان جو و دو ماهي دارد، ولي براي اين همه چه ميشود؟" عيسي به ايشان گفت: "مردم را بنشانيد. آنجا سبزه بسيار بود و آن گروه كه حدود پنج هزار تن بودند، نشستند.آنگاه عيسي نان¬ها را گرفته، شكرگزاري نمود و آنها را ميان همه آناني كه نشسته بودند تقسيم كرد، و همچنين از دو ماهي نيز، به قدري كه خواستند. هنگامي كه سير شدند، به شاگردانش گفت: "تكههاي باقي مانده را جمع كنيد تا چيزي تلف نشود". پس آنان جمع كردند، و از تكههايي كه از پنج نان جو زياد آمده بود، دوازده سبد پر كردند. چون مردم اين نشانه را كه او انجام داده بود، ديدند، ميگفتند: "اين به راستي همان پيامبر است كه بايد در جهان بيايد". اما چون عيسي دريافت كه ميخواهند بيايند و او را به زور برده پادشاه سازند، دوباره تنها به كوه رفت.
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
معجزهاي كه عيسي در متن انجيل امروز با تكثير پنج نان و دو ماهي انجام ميدهد و جمع كثيري را سير ميكند، صرفاً عملي از روي دلسوزي براي سير كردن جمعي گرسنه نيست، بلكه با توجه به اينكه انجيلنگار ذكر ميكند كه "فصح كه عيد يهود باشد نزديك بود"، اعلام¬گر راز قرباني مقدس است كه در آن مسيح تن خود را براي تغذيه روحاني و برخوردار ساختن ما از حيات جاويدان به ما عطا ميكند. مسيح كه بيشك همچون ساير معاصران خود از وجود "مسيحهاي" كاذب آگاه بود (ر.ك. به قرائت اول) و ميدانست كه اين نشانه سرشار از مفاهيم الهي و آسماني ممكن است توسط انبوه مردم صرفاً نوعي نمايش قدرت تلقي گردد و آنان او را به عنوان يك "مسيح دنيوي" و پادشاه زميني بشناسند، از آنان دور ميشود: "عيسي چون دانست كه ميخواهند او را به زور برده پادشاه سازند، باز تنها به كوه برآمد." اگر ادامه اين متن را در انجيل يوحنا بخوانيم ميبينيم كه وقتي مسيح با صراحت از لزوم خوردن تن و آشاميدن خون خود سخن ميگويد، بسياري از پيروانش او را ترك ميكنند. اما آناني كه او را به عنوان مسيح و پسر خداي زنده ميشناسند، همانگونه كه در قرائت اول امروز ميبينيم، نه تنها از تهديد، زندان و تازيانه نميترسند، بلكه از سختي كشيدن به خاطر نام او شادي نموده، از بشارت دادن مژده نجات او و اعلان اينكه او مسيح است، باز نميايستند. در قرائت اول ميبينيم كه غمالائيل، يك فريسي دانا و محبوب، از سران يهود ميخواهد كه از مبارزه با رسولان مسيح دست بردارند، زيرا اگر او نيز يك "مسيح دروغين" باشد، جنبش او به زودي از ميان خواهد رفت، اما اگر آنگونه كه شاگردان شهادت ميدهند از جانب خدا باشد، با هيچ قدرتي نميتوان آن را نابود ساخت.
اين واقعيت كه هيچ قدرتي نميتوانند مانع كار خدا گردد و جنبش و رسالت مسيح را نابود سازد، بايد موجب دلگرمي و اميد همه ما باشد. ما نيز اگر در وفادار ماندن به تعاليم او، از سوي جهان مورد جفا واقع ميشويم و يا به خاطر شهادت دادن به حقيقت او مورد سوءتفاهم و تحقير قرار ميگيريم و سختي ميكشيم، به خاطر داشته باشيم كه در اين راه هر نيرويي كه صرف كنيم، بياثر نميماند و هر رنجي كه بكشيم، به هدر نميرود، بلكه در اتحاد با رنج نجاتبخش مسيح، ثمر رستاخيز آورده، به پيروزي نهايي ملكوت او منجر خواهد شد.
٭ آيا حاضريد امكانات ناچيز خود را همچون پنج نان و دو ماهي پسر بچه قرائت انجيل امروز در اختيار مسيح بگذاريد تا او با قدرت خود آنها را تكثير نموده، براي برقراي ملكوتش بكار گيرد؟
٭ دعا كنيم كه در مقابل تجربيات سخت كليسا به خاطر مبارزه جهان با مژده انجيل، دلسرد نگرديم، بلكه به خاطر سختي كشيدن در راه مسيح شاد بوده، با شهامت مژده نجات او را بشارت دهيم.