در حال بارگزاری وبسایت فارسی کاتولیک...





  فارسی کاتولیک
پرسشگر

درود بر شما عزیز خداوند آیا این حقیقت دارد که ما در حضور کشیش باید به گناهانمان اعتراف کنیم چون با توجه به گفته های خودتون حتی پاپ هم می تونه مرتکب گناه بشه و طبق گفته کلیسای پروتستان فقط در حضور خداوند باید به گناهان اعتراف کرد و اگر یک کاتولیک خود در حضور خداوند به گناهانش اعتراف کند گناه کرده است؟



  فارسی کاتولیک
مسئول پاسخگو
در پاسخ به:

درود بر شما عزیز خداوند آیا این حقیقت دارد که ما در حضور کشیش باید به گناهانمان اعتراف کنیم چون با توجه به گفته های خودتون حتی پاپ هم می تونه مرتکب گناه بشه و طبق گفته کلیسای پروتستان فقط در حضور خداوند باید به گناهان اعتراف کرد و اگر یک کاتولیک خود در حضور خداوند به گناهانش اعتراف کند گناه کرده است؟

درود بر شما

اولین نشانه را در انجیل مرقس میبینیم که یشوعا وقتی ایمان مرد مفلوج را دید گناهانش را بخشید.
 
مرقس ۲: ۵-۹
« عیسی چون ایمان ایشان را دید، مفلوج را گفت، ای فرزند، گناهان تو آمرزیده شد. 
  لیکن بعضی از کاتبان که در آنجا نشسته بودند، در دل خود تفکّر نمودند
  که چرا این شخص چنین کفر می‌گوید؟ غیر از خدای واحد، کیست که بتواند گناهان را بیامرزد؟
   در ساعت عیسی در روح خود ادراک نموده که با خود چنین فکر می‌کنند، بدیشان گفت، از بهر چه این خیالات را به‌خاطر خود راه می‌دهید؟
 کدام سهلتر است؟ مفلوج را گفتن گناهان تو آمرزیده شد؟ یا گفتن برخیز و بستر خود را برداشته بخرام؟
 لیکن تا بدانید که پسر انسان را استطاعت آمرزیدن گناهان بر روی زمین هست. مفلوج را گفت،
 تو را می‌گویم برخیز و بستر خود را برداشته، به خانة خود برو!
 او برخاست و بیتأمّل بستر خود را برداشته، پیش روی همه روانه شد بطوری که همه حیران شده، خدا را تمجید نموده، گفتند، مثل این امر هرگز ندیده بودیم!»
 
آیا تنها خدا گناهانمان را میبخشاید؟
البته این ساده ترین راه است که ما فقط به خدا اعتراف کنیم. و خبری از کشیش یا اسقف نباشد. این عمل نیز ممکن است اما از کجا معلوم خدا به ما بخشش را عطا کرده است؟ چون معمولا کسی نیست راهنماییمان کند چه کنیم تا کامل بخشش را بیابیم و بعد از یک مدت خجالتی از خدا نداریم و با خود میگوییم خدا رحیم و بخشنده است و باز هم اگر ادامه دهم او میبخشد. گویی که خون مسیح جهت پاک کردن گناهان ما، دریاست و بسیار ارزان و راحت بدست میاید و مساله اعتراف ما کم کم بی معنی و کلیشه ای میشود.
 
کدام خدا گناهان را میبخشاید؟ پدر یا پسر یا روح القدس؟
 
 
انجیل یوحنا ۱۴: ۶
«  عیسی بدو گفت، من راه و راستی و حیات هستم. هیچ‌کس نزد پدر جز به‌وسیله من نمی‌آید.»
 
ما از طریق ایمان و تعمید، نجات میابیم و متاسفانه بعد از تعمید نیز گناه میکنیم و نیاز داریم اعتراف به گناه داشته باشیم. و از طرفی خدا محبت است و میخواهد همه نجات بیابند.
بنابر این خدا راز و راهی را به شاگردانش داده :
 
انجیل یوحنا ۲۰: ۲۱-۲۳
« باز عیسی به ایشان گفت، سلام بر شما باد. چنانکه پدر مرا فرستاد، من نیز شما را می‌فرستم.
 و چون این را گفت، دمید و به ایشان گفت، روح‌القدس را بیابید.
 گناهان آنانی را که آمرزیدید، برای ایشان آمرزیده شد و آنانی را که بستید، بسته شد.»
 
این آیات به چه معناست؟
یشوعا به عنوان یکتا پسر خدا که قدرت بخشیدن گناهان را دارد ، به رسولانش روح القدس را داد تا ادامه ماموریت وی را انجام دهند و همکاران وی باشند. چون میداند که پس از صعودش همچنان انسان گناهکار خواهد بود ، بنابراین قدرت بخشش گناهان را به رسولانی که تعیین کرده بود می دهد.
 
در این بخش از انجیل مسیح رسولان خاصش را مورد خطاب قرار میدهد و نه تمام پیروانش را
 
خدا برای خود همیشه از بین ایماندارانش افرادی خاص را برای خدمت فرا میخواند . به عنوان مثال :
 
اعمال رسولان ۱۳: ۲-۳
« هنگامی که ایشان در عبادت خداوند و روزه به‌سر می‌بردند، روح‌القدس گفت: «برنابا و سولُس را برای من جدا سازید، به‌جهت کاری که ایشان را بدان فراخوانده‌ام
 آنگاه، پس از روزه و دعا، دست بر آن دو نهاده، ایشان را روانۀ سفر کردند.»
 
کلیسا بر پولس و برنابا دستگذاری کرد و او را انتخاب کرد. 
و این تسلسل رسولی همیشه از زمان رسولان اولیه و از سوی کسانی که قبلا خودشان دستگذاری شده است ادامه داشته. و اینطور نبوده که کسی که خود دستگذاری نشده نفر بعدی را دستگذاری کند.
 
در کلیسای کاتولیک و ارتدکس هرگز این دستگذاری قطع نشده و همیشه روح القدس کلیسا را در این زمینه هدایت کرده.
 
پس امروز نیز بخشش خدای پدر و پسر و روح القدس به ما داده شود.
بنابراین اگر بگوییم من اعتراف میکنم فقط به خدا و هیچ انسانی دخالت ندارد چه اتفاقی می افتد؟
به این معناست پدر یکتا پسرش را برای ما نفرستاد تا گناهان ما را ببخشاید. زیرا پسر همین ماموریت را که از پدر یافته، به رسولان و جانشینان آنها داد.
 
 
اگر بگویم فقط به خدا اعتراف کنم یعنی این راز خدا که به رسولان داده شده را رد میکنم.
 
پس چطور تعمید به ما به نام پدر پسر روح القدس داده شده و گناهان ما را بخشیده است؟ 
راز بخشش هم بعد از تعمید برای بخشش گناهان به ما داده شده است تا دوباره بخشش خدا را پیدا کنیم.
 
پس رسولان وی نیز این قدرت و این راز را به جانشینان خود یعنی کشیشان و اسقفان دستگذاری شده داده اند.
 
 
یعقوب ۵: ۱۶ 
«نزد یکدیگر به گناهان خود اعتراف کنید و برای یکدیگر دعا کنید تا شفا یابید. دعای شخص پارسا ، با قدرت بسیار عمل میکند.»
 
و از طرفی خداوند مسیح اقتدار به رسولان داد تا گناهانی آنانی که باید بیامرزند را بتوانند و اگر گناهی را نیامرزند هم آمرزشی در کار نباشد. (یوحنا فصل ۲۰ آیه ۲۳)
 
جانشینان رسولان اسقفان میباشند و این سلسله رسولی از زمان آغاز ماموریت کلیسا تا امروز توسط کلیسای کاتولیک حفظ شده و تمام اسقفان کاتولیک در اتحاد با جانشین پطرس رسول یعنی پاپ میباشند و کلید به پاپ اول یعنی پطرس و جانشنیان پطرس داده شده است.
 
همکاران اسقفان ، کشیشان هستند و در صورتی که اسقف به کشیش مجوز شنیدن اعتراف بدهد ، کشیش اقتدار دارد طبق کلام خدا و اقتداری که بواسطه سلسله رسولی دارد که به خداوند میرسد گناهی را بشنود و بخشش را از طرف کلیسا اعلام کند.
 
کشیش و اسقف با شنیدن گناهان ، فقط بخشش را اعلام نمیکنند بلکه در صورت نیاز ما را راهنمایی نیز میکنند و بهترین رازدار برای ما و همکار خداوند هستند. اگر در گناهی باشیم که برای ما عادی شده باشد گاهی کلیسا آن گناه را نمیبخشد تا ما ابتدا به خود بیاییم و تلاش کنیم که تغییری در نحوه زندگی خود پیاده کنیم.
در ضمن وقتی هر بار گناه خود را بخواهیم به کشیش اعتراف کنیم خودمان از گناه شرم میکنیم و سعی میکنیم بار دیگر آن گناه را مرتکب نشویم تا مجبور نشویم همان گناه را دوباره نزد وی اعتراف کنیم و این کمک میکند که براستی سبک زندگی مان به سمت تقدس پیش برود.
 
 
 
در طول تاریخ کلیسا، خدا کلیسایش را با رازهای خود بیشتر آشنا کرده.  در ابتدا اعترافات به شکل علنی در جمع ایمانداران و مشایخ دستگذاری شده کلیسا صورت میگرفت و تبعات بدی برای اعتراف کننده داشت و بعضی موارد دچار سو استفاده از اعتراف یا سبب بد نام شدن معترف کننده میشد. بنابراین مدتها این عمل صورت نمیگرفت تا اینکه کمتر از هزار سال پیش راهبان ایرلندی روش اعتراف خصوصی نزد کشیش و اسقف را باب کردند و بنابراین قرار بر این شد کشیش و اعتراف گیرنده برای رازداری قسم بخورد و از طرف اسقف که خود اقتدار بخشش را طبق سلسله رسولی داشت به کشیش این ماموریت تفویض میشود.

برای ثبت پرسش ابتدا لازم است که وارد حساب کاربری خود شوید!