مسيح كاهن راز محبت خود را بنيان مي‌نهد
قرائت اول: خروج 1:12-8 و11-14
بخشي از كتاب خروج
خداوند موسي و هارون را در زمين مصر مخاطب قرار داد و گفت: "اين ماه براي شما، سر همه ماه ها باشد، اولين ماه سال باشد. تمام جماعت اسرائيل را خطاب كنيد و بگوييد كه در دهم اين ماه هر يكي از ايشان بره‌اي بر حسب خانواده‌هاي خود بگيرند، يعني براي هر خانواده يك بره. اگر اهل خانه براي بره كم باشند، آنگاه او و همسايه‌اش كه مجاور خانه او باشد آن را به حسب تعداد اشخاص بگيرند، يعني هر كس به تناسب خوراكش بره را حساب كند.
بره شما بي‌عيب، نر و يك ساله باشد. آن را از ميان گوسفندان يا بزها بگيريد و تا چهاردهم اين ماه آن را نگاه داريد. تمامي جماعت بني اسرائيل آن را در عصر ذبح كنند و از خون آن بگيرند و آن را بر هر دو ستون در و سردر خانه‌اي كه در آن بره را مي‌خورند بپاشند. گوشتش را در آن شب بخورند، به آتش بريان كرده با نان فطير و سبزي هاي تلخ. آن را بدين طور بخوريد: كمر شما بسته و كفش بر پاهاي شما و عصا در دست شما. آن را به تعجيل بخوريد چون كه فصح خداوند است.
در آن شب از زمين مصر عبور خواهم كرد و همه نخست زادگان زمين مصر را از انسان و چهارپايان خواهم زد و بر تمام خدايان مصر داوري خواهم كرد، من يهوه هستم. آن خون علامتي براي شما خواهد بود، بر خانه‌هايي كه در آنها هستيد و چون خون را ببينم از شما خواهم گذشت و هنگامي كه زمين مصر را مي‌زنم، آن بلا براي هلاك شما، بر شما نخواهد آمد.
آن روز براي شما يادگاري خواهد بود و در آن عيدي براي خداوند نگاه داريد و آن را به قانون ابدي نسل بعد از نسل، عيد نگاه داريد.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان: مزمور 12:116-13 و 15-18
- پياله تو، اي خداوند، عطيه نجات است.
خداوند را چه ادا كنم
براي همه نيكي هايي كه به من نموده است؟
پياله نجات را بلند خواهم كرد
و نام خداوند را خواهم خواند.
- پياله تو، اي خداوند، عطيه نجات است.
چه گرانبهاست در نظر خداوند موت مقدسين وي.
اي خداوند، من بنده تو هستم و پسر كنيز تو.
بندهاي مرا گشوده‌اي.
- پياله تو، اي خداوند، عطيه نجات است.
قرباني سپاسگزاري نزد تو خواهم گذرانيد
و نام خداوند را خواهم خواند
نذرهاي خود را به خداوند ادا خواهم كرد
به حضور تمامي قوم وي.
- پياله تو، اي خداوند، عطيه نجات است.
قرائت دوم: قرنتيان 23:11-26
(هر بار كه اين نان را مي‌خوريد و اين پياله را مي‌نوشيد، مرگ خداوند را اعلام مي‌داريد.)
بخشي از رساله اول پولس رسول به قرنتيان
اي برادران، آنچه را از خداوند دريافت داشتم و به شما سپردم اين است: عيساي خداوند در شبي كه او را تسليم كردند، نان را گرفت و پس از شكرگزاري آن را پاره كرد و گفت: "اين تن من است براي شما، اين را به ياد من بجاي آوريد". پس از شام پياله را نيز گرفته گفت: "اين پياله، عهد جديد در خون من است، هر بار كه آن را مي‌نوشيد، به ياد من چنين كنيد." زيرا هر بار كه اين نان را مي‌خوريد و اين پياله را مي‌نوشيد، مرگ خداوند را اعلام مي‌داريد تا زماني كه باز آيد.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
سرود قبل از انجيل: يوحنا 34:13
- تو را حمد و جلال باد، اي مسيح، خداوند ما.
شما را فرمان تازه‌اي مي‌دهم:
يكديگر را دوست بداريد همان گونه كه من شما را دوست داشته‌ام.
-تو را حمد و جلال باد، اي مسيح، خداوند ما.
انجيل: يوحنا 1:13-15
(ايشان را تا به آخر محبت كرد)
بخشي از انجيل يوحنا - درود بر تو اي خداوند.
قبل از عيد فصح، چون عيسي مي‌دانست كه ساعت او رسيده است تا از اين جهان به سوي پدر رود، او كه خاصان خود را در اين جهان محبت مي‌نمود، ايشان را تا به آخر محبت كرد.
هنگامي كه شام مي‌خوردند و ابليس پيش از آن در دل يهوداي اسخريوطي، پسر شمعون نهاده بود تا وي را تسليم نمايد، عيسي كه مي‌دانست پدر همه چيز را به دست او سپرده و از جانب خدا آمده است و به سوي خدا مي‌رود، از سفره برخاست، جامه خود را به در آورد، حوله‌اي گرفت و به كمر بست. آنگاه در لگني آب ريخت و به شستن پاهاي شاگردان و خشك كردن آنها با حوله‌اي كه به كمر بسته بود، پرداخت.
چون به شمعون پطرس رسيد، او به وي گفت: "خداوندا، تو پاهاي مرا مي‌شويي؟" عيسي در جواب او گفت: "آنچه را كه مي‌كنم، اكنون نمي‌داني، ولي بعداً خواهي فهميد." پطرس به او گفت: "هرگز پاهاي مرا نخواهي شست." عيسي به او پاسخ داد: "اگر تو را نشويم، تو را با من سهمي نيست." شمعون پطرس به او گفت: "خداوندا، نه تنها پاهايم، بلكه دستان و سرم را نيز." عيسي به او گفت: "كسي كه غسل نموده است احتياجي به شستشو ندارد بلكه تماماً پاك است و شما پاك هستيد، ولي نه همه"، چون مي‌دانست چه كسي وي را تسليم مي‌كند، از اين رو گفت: "همه شما پاك نيستيد."
پس هنگامي كه پاهايشان را شست، باز جامه‌اش را بر تن كرده، بر سر سفره نشست وبه ايشان گفت: "آيا مي‌فهميد كه براي شما چه كردم؟ شما مرا استاد و خداوند مي‌خوانيد و خوب مي گوييد، چون هستم. حال اگر من كه خداوند و استاد هستم، پاهاي شما را شستم، شما نيز بايد پاهاي يكديگر را بشوييد. زيرا به شما نمونه‌اي دادم تا چنانكه من با شما كردم، شما نيز بكنيد."
اين است سخن خداوند. - ستايش بر تو اي مسيح.
تعمق
با آيين شام آخر خداوند در پنجشنبه مقدس، سه روز مهم سال عبادي كليسا كه طي آن "راز ايمان" خود را برگزار مي‌كنيم آغاز مي‌گردد. در اين آيين، سه فرمان مسيح را كه در طول آخرين شام با شاگردانش، به ايشان و به همه پيروانش داد، به ياد مي‌آوريم.
فرمان اول او اين است: "بگيريد و بخوريد، اين تن من است" و "همه از اين (جام) بنوشيد، زيرا كه اين خون من است" (متي 26/26-28). بدينوسيله، او راز قرباني مقدس را تأسيس مي‌نمايد.
عيسي وعده داده است كه هميشه با پيروانش باقي مي‌ماند. اما از آنجائيكه ما انسانها مي‌توانيم به راحتي حضور روحاني او را فراموش كنيم، او نشانه‌اي قابل لمس از حضور واقعي خود، تحت نماي نان و شراب براي ما بجا مي‌گذارد. ممكن است ما مسيحيان كه مي‌توانيم هميشه از حضور واقعي مسيح در بين خود برخوردار باشيم، ارزش اين عطيه بزرگ را درك نكنيم، پس بياييد در اين شب مقدس، از مسيح به خاطر ماندنش در بين ما سپاسگزاري كنيم و او را با تمام وجود در قرباني مقدس پرستش نماييم.
فرمان دوم او اين است: "اين را به ياد من بجاي آوريد" (لوقا 19/22). توسط اين فرمان، مسيح راز كهانت را تأسيس مي‌كند يعني رسولان خود و جانشينان آنان را كاهن (كشيش) مي‌سازد. از آن تاريخ به بعد هر بار كه ايمانداران براي برگزاري آيين قرباني مقدس به همراه كشيش كه "به گونه‌اي خاص به عنوان شخص مسيح عمل مي‌كند"، جمع مي‌گردند، مسيح، كاهن ابدي ما حضور دارد و به ما مي‌گويد: "اشتياق بسيار داشتم كه اين فصح را با شما بخورم" (لوقا 22/15). "از طريق رسالت كشيشان، قرباني روحاني ايمانداران در اتحاد با قرباني مسيح، يكتا واسطه، به تحقق مي‌رسد. اين قرباني در راز سپاسگزاري به دست كشيش، به نام تمام كليسا، بدون ريختن خون و به صورت يك راز تا بازگشت خداوند تقديم مي‌گردد" (واتيكان دوم - كشيشان 2).
همه ما ايمانداران بايد براي اين راز، بسيار از خدا سپاسگزار باشيم، زيرا عليرغم همه خطاها و بي‌وفايي‌هاي ما، او به وعده خود وفادار است و توسط اين رازها، در ميان ما مي‌ماند و ما را با تن و خون خود تغذيه مي‌كند.
فرمان سوم مسيح در نمونه‌اي كه او با شستن پاهاي شاگردانش براي ما بجا مي‌گذارد، بيان مي‌گردد: "اگر من كه خداوند و استاد هستم، پاهاي شما را شستم، شما نيز بايد پاهاي يكديگر را بشوييد" ... شما را فرماني تازه مي‌دهم، يكديگر را دوست بداريد: همانگونه كه من شما را دوست داشته‌ام، شما نيز يكديگر را دوست بداريد" (يوحنا 13/14 و 34).
پس آيين اين شب ضمن يادآوري محبت عظيم مسيح نسبت به ما: "خاصان خود را تا به آخر محبت كرد" (يوحنا13/1)، ما را ملزم مي‌سازد كه پيروي خود را از مسيح نجات دهنده توسط محبت‌مان اثبات نماييم: "از اين، همه خواهند دانست كه شاگرد من هستيد، اگر به يكديگر محبت داشته باشيد" (يوحنا 13/35).
٭ در آيين قرباني مقدس امشب كه يادبود تأسيس راز قرباني مقدس است، ايمان خود را به حضور واقعي مسيح در نماي نان و شراب تجديد نماييم و از خداوند براي اين راز بزرگ كه حضور دائمي مسيح را در بين ما ميسر مي‌سازد، سپاسگزاري كنيم.
٭ از مسيح براي تأسيس راز كهانت كه توسط آن به رازهاي كليسا تداوم مي‌بخشد، سپاسگزاري نماييم و براي همه كشيشان دعا كنيم تا رسالت خطيري را كه مسيح به آنان سپرده است با وفاداري به تعاليمش بجا آورند و با شهادت ايمان و محبت خود، همه ايمانداران را به سوي خداوند هدايت نمايند.
٭ دعا كنيم تا جواناني كه از سوي خداوند براي رسالت كهانت دعوت مي‌شوند، با سخاوتمندي دعوت او را پاسخ دهند و با تقديم زندگي خود در اين راه، به مسيح و كليساي او خدمت نمايند.
پس از نماز قرباني مقدس، نان قرباني مقدس از محل هميشگي آن برداشته شده به مكان مناسب ديگري برده مي‌شود تا ايمانداران بتوانند در اين شب در مقابل آن پرستش نموده، در تأمل در راز رنج و مرگ مسيح فرو روند. در اين شب بود كه عيسي به شاگردانش گفت: "آيا نمي‌توانستيد يك ساعت با من بيدار بمانيد؟" (متي 26/40). ما به اين دعوت عيسي پاسخ مي‌گوييم و حق‌شناسي خود را نسبت به او ابراز مي‌داريم "او كه خاصان خود را در اين جهان محبت مي‌نمود، ايشان را تا به آخر محبت كرد" (يوحنا13/1). در اين شب دعا مي‌كنيم كه قرباني مقدس، خوراك روحاني همه انسانها گردد كه مسيح با صليب خود آنان را نجات بخشيده است.
