قرائت اول - پیدایش 13/ 2و5-18
(زنهار در میان من و تو نزاعی نباشد، زیرا كه ما برادریم.)
بخشی از كتاب پیدایش
ابرام از مواشی و نقره و طلا، بسیار دولتمند بود. و لوط را نیز كه همراه ابرام بود، گله و رمه و خیمه‌ها بود. و زمین‌گنجایش ایشان را نداشت كه در یكجا ساكن شوند زیرا كه اندوخته‌های ایشان بسیار بود، و نتوانستند در یك جا سكونت كنند. و در میان شبانان مواشی ابرام و شبانان مواشی لوط نزاع افتاد. و درآن هنگام كنعانیان و فَرِزّیان، ساكن زمین بودند. پس ابرام به لوط گفت: «زنهار در میان من و تو، و در میان شبانان من و شبانان تو نزاعی نباشد، زیرا كه ما برادریم. مگر تمام زمین پیش روی تو نیست؟ ملتمس اینكه از من جدا شوی. اگر به جانب چپ روی، من به سوی راست خواهم رفت و اگر به طرف راست روی، من به جانب چپ خواهم رفت.» آنگاه لوط چشمان خود را برافراشت، و تمام وادی اردن را بدید كه همه‌اش مانند باغ خداوند و زمین مصر، به طرف صوغَر، سیراب بود، قبل از آنكه خداوند سدوم و عموره را خراب سازد. پس لوط تمام وادی اردن را برای خود اختیار كرد، و لوط به طرف شرقی كوچ كرد، و از یكدیگر جدا شدند. ابرام در زمین كنعان ماند، و لوط در بلاد وادی ساكن شد، و خیمه خود را تا سدوم نقل كرد. لكن مردمان سدوم بسیار شریر و به خداوند خطاكار بودند. و بعد از جدا شدن لوط از وی، خداوند به ابرام گفت: «اكنون تو چشمان خود را برافراز و از مكانی كه در آن هستی، به سوی شمال و جنوب، و مشرق و مغرب بنگر زیرا تمام این زمین را كه می‌بینی به تو و ذریت تو تا به ابد خواهم بخشید. و ذریت تو را مانند غبار زمین گردانم. چنانكه اگر كسی غبار زمین را تواند شمرد، ذریت تو نیز شمرده شود. برخیز و در طول و عرض زمین گردش كن زیرا كه آن را به تو خواهم داد.» و ابرام خیمه خود را نقل كرده، روانه شد و در بلوطستان مَمْری كه در حِبرون است، ساكن گردید، و در آنجا مذبحی برای یهوه بنا نهاد.
این است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان - مزمور 15
- پاکدلان در خانه خداوند ساکن خواهند شد.
ای خداوند كیست كه در خیمه تو فرود آید؟
و كیست كه در كوه مقدس تو ساكن گردد؟
آنكه بی‌عیب سالك باشد
و عدالت را به جا آورد، و در دل خویش راست‌گو باشد،
- پاکدلان در خانه خداوند ساکن خواهند شد.
به همسایه خود بدی نكند
و درباره اقارب خویش مذمت را قبول ننماید،
كه در نظر خود حقیر و خوار است
و آنانی را كه از خداوند می‌ترسند مكرم می‌دارد
- پاکدلان در خانه خداوند ساکن خواهند شد.
نقره خود را به سود نمی‌دهد
و رشوه بر بی‌گناه نمی‌گیرد.
آنكه این را به جا آوَرَد
تا ابدالآباد لغزش نخواهد خورد.
سرود قبل از انجیل - مزمور 139 /23-24
هللویا- خدایا مرا بیازما و دلم را بشناس. ببین كه آیا در من راه اندوهبار هست!
و به راه جاودانی هدایتم فرما - هللویا.
انجیل متی 7 /6 و12-14
(پس هرآنچه را می‌خواهید مردم به شما كنند، شما نیز به آنان چنین كنید.)
بخشی از انجیل متی - درود بر تو ای خداوند.
در آن ایام، عیسی به شاگردانش گفت: آنچه مقدس است به سگان ندهید و مرواریدهای خود را پیش خوكان میاندازید، مبادار آن را پایمال كنند و برگشته شما را بدرند. پس هرآنچه را می‌خواهید مردم به شما كنند، شما نیز به آنان چنین كنید، چرا كه این است شریعت و انبیاء. از در تنگ داخل شوید، چراكه پهن است آن در و فراخ است آن راهی كه به هلاكت می‌انجامد و بسیارند آنان كه بدان وارد می‌شوند. ولی تنگ است آن در و باریك است آن راهی كه به حیات می‌انجامد و معدودند كسانی كه آن را می‌یابند.
این است سخن خدا. - ستایش بر تو، ای مسیح.
تعمق
تجربه این واقعیت كه مسیح ما را از شریعت آزاد ساخته به مفهوم آن نیست كه طی كردن راه نجات آسان است و به راحتی می‌توان به آن نائل گشت. مسیح قانون طلایی محبت را جایگزین قوانین مرده شریعت ساخته است: "آنچه خواهید كه مردم به شما كنند، شما نیز بدیشان همچنان كنید، زیرا این است تورات و صحف انبیاء" (متی 7/ 12).
راه نجات بر خلاف راه هلاكت تنگ و دشوار است، اما یك ایماندار در پیمودن این راه تنها نیست و كلام زنده مسیح او را همراهی و هدایت می‌كند.
٭ آیا همیشه جویای یك زندگی راحت و بی‌دردسر هستید یا قبول می‌كنید كه به خاطر پیروی از مسیح باید از دری تنگ و راهی دشوار بگذرید
٭ مسیح تورات و نوشته های انبیاء را در محبت به همنوعان خلاصه كرد. از خود بپرسیم كه آیا شهادت رفتار ما طوری هست كه سایرین پی ببرند قانون طلایی مسیحیان محبت است؟
