قرائت اول - خروج 33/ 7-11، 34 /5-9 و28
(خداوند با موسی روبرو سخن می‌گفت.)
بخشی از كتاب خروج
در آن روزها، موسی خیمه خود را برداشته، آن را بیرون لشكرگاه، دور از اردو زد، و آن را «خیمه اجتماع» نامید. و واقع شد كه هر كه طالب یهوه می‌بود، به خیمه اجتماع كه خارج لشكرگاه بود، بیرون می‌رفت. و هنگامی كه موسی به سوی خیمه بیرون می‌رفت، تمامی قوم برخاسته، هر یكی به در خیمه خود می‌ایستاد، و در عقب موسی می‌نگریست تا داخل خیمه می‌شد. و چون موسی به خیمه داخل می‌شد، ستون ابر نازل شده، به در خیمه می‌ایستاد، و خدا با موسی سخن می‌گفت. و چون تمامی قوم، ستون ابر را بر در خیمه ایستاده می‌دیدند، همه قوم برخاسته، هر كس به در خیمه خود سجده می‌كرد. و خداوند با موسی رو به رو سخن می‌گفت، مثل شخصی كه با دوست خود سخن گوید. پس به اردو بر می‌گشت. اما خادم او یوشع بن نون جوان، از میان خیمه بیرون نمی‌آمد. و خداوند در ابر نازل شده، در آنجا با وی بایستاد، و به نام خداوند ندا درداد. و خداوند پیش روی وی عبور كرده، ندا درداد كه «یهوه، یهوه، خدای رحیم و رئوف و دیرخشم و كثیر احسان و وفا، نگاه دارنده رحمت برای هزاران، و آمرزنده خطا و عصیان و گناه، لكن گناه را هرگز بی‌سزا نخواهد گذاشت، بلكه خطایای پدران را بر پسران و پسران پسران ایشان تا پشت سوم و چهارم خواهد گرفت.» و موسی به زودی رو به زمین نهاده، سجده كرد. و گفت: «ای خداوند اگر فی‌الحقیقه منظور نظر تو شده‌ام، مستدعی آنكه خداوند در میان ما بیاید، زیرا كه این قوم گردنكش می‌باشند، پس خطا و گناه ما را بیامرز و ما را میراث خود بساز.» و چهل روز و چهل شب آنجا نزد خداوند بوده، نان نخورد و آب ننوشید و او سخنان عهد، یعنی ده كلام را بر لوحها نوشت.
این است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان - مزمور 103
- خداوند نیکو است، عظیم است محبت او.
خداوند عدالت را به جا می‌آورد
و انصاف را برای جمیع مظلومان.
طریق‌های خویش را به موسی تعلیم داد
و عمل‌های خود را به بنی‌اسرائیل.
- خداوند نیکو است، عظیم است محبت او.
خداوند رحمان و كریم است
دیر غضب و بسیار رحیم.
تا به ابد محاكمه نخواهد نمود
و خشم را همیشه نگاه نخواهد داشت.
- خداوند نیکو است، عظیم است محبت او.
با ما موافق گناهان ما عمل ننموده،
و به ما به حسب خطایای ما جزا نداده است.
زیرا آنقدر كه آسمان از زمین بلندتر است،
به همان قدر رحمت او بر ترسندگانش عظیم است.
- خداوند نیکو است، عظیم است محبت او.
به اندازه‌ای كه مشرق از مغرب دور است،
به همان اندازه گناهان ما را از ما دور كرده است.
چنانكه پدر بر فرزندان خود رئوف است
همچنان خداوند بر ترسندگان خود رأفت می‌نماید.
- خداوند نیکو است، عظیم است محبت او.
سرود قبل از انجیل - ر.ک متی 13 /19 و23
هللویا- بذر، کلام خداست و بذرگر، مسیح است:
هرکه او را بیابد، حیات ابدی را یافته است. - هللویا.
انجیل متی 13/ 36-43
(همچنان كه تلخهها را جمع كرده، در آتش می‌سوزانند، در آخر زمان نیز چنین خواهد بود.)
بخشی از انجیل متی - درود بر تو ای خداوند.
در آن ایام، عیسی جمعیت را ترك گفته، به خانه رفت و شاگردانش نزد وی آمده گفتند: "مثل تلخه در مزرعه را برای ما توضیح ده". وی در جواب گفت: "آن كه بذر نیكو می‌كارد پسر انسان می‌باشد. مزرعه جهان است. بذر نیكو فرزندان ملكوت و تلخه فرزندان شریرند. دشمنی كه آن را كاشت، ابلیس است و هنگام درو، آخر زمان و دروگران، فرشتگانند. در آخر زمان نیز چنین خواهد بود. پسر انسان فرشتگان خود را خواهد فرستاد تا تمام اسباب لغزش و خطاكاران را جمع كنند و در تنور آتش اندازند، جایی كه گریه و دندان بر دندان ساییدن خواهد بود. آنگاه عادلان در ملكوت پدر خود همچون خورشید خواهند درخشید. آن كه گوش دارد بشنود".
این است سخن خدا. - ستایش بر تو، ای مسیح.
تعمق
بعضی اوقات از خود می‌پرسیم چرا در جهان اینقدر شرارت وجود دارد؟ چرا خداوند اجازه می‌دهد افراد شریر وجود داشته باشند؟ این مثل مسیح به ما تعلیم می‌دهد كه خداوند نه تنها این اجازه را می‌دهد، بلكه مانع آن می‌شود كه خادمان پرغیرتش به بهانه از میان برداشتن شرارت، افراد شریر را نابود سازند. هدف خداوند از نشان دادن این صبر و تحمل آن است كه به آزادی انتخاب انسان بین نیكی و بدی احترام گذارد و بدی را توسط نیكویی مغلوب ساخته، به گناهكاران این فرصت را بدهد كه قبل از پایان جهان، هنگامیكه زمان انتخاب بسر می‌آید، به سوی او باز گردند.
٭ خداوند آنقدر برای آزادی ما احترام قائل می‌باشد كه به ما این امكان را داده است كه در آتش ابدی دوری از وی بسوزیم و یا در ملكوت او مثل آفتاب بدرخشیم. چگونه از این آزادی استفاده صحیح می‌كنیم تا در عدالت رشد نموده به راستی فرزندان ملكوت باشیم؟
٭ با در نظر گرفتن نیاز خود به رحمت و بخشایش خداوند و گذشت اطرافیانتان، چگونه سعی می‌كنید نسبت به دیگران صبر و بخشش بیشتری از خود نشان دهید و "مغلوب بدی نشوید بلكه بدی را به نیكویی مغلوب سازید؟" (رومیان 12/ 21).
