قرائت اول اشعياء 10:7-14
(باكره، باردار گشته است و پسري خواهد زاييد)
بخشي از كتاب اشعياء نبي
در آن ايام خداوند خطاب به آحاز گفت: "از خداوند، خدايت، براي خود آيتي بطلب، چه از اعماق دوزخ و چه از اوج بلندي ها". آحاز گفت: "نخواهم طلبيد و خداوند را آزمايش نخواهم كرد".
آنگاه اشعياء گفت: "حال بشنويد، اي خاندان داود، آيا به ستوه آوردن آدميان برايتان كافي نيست كه ميخواهيد خداي مرا هم به ستوه آوريد؟ بنابراين خود خداوند به شما آيتي خواهد داد: اينك باكره باردار گشته است و پسري خواهد زاييد و او را عمانوئيل - يعني خدا با ما - خواهد ناميد".
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 1:24-8
- اينك خداوند ما، پادشاه جلال ميآيد.
زمين و هر آنچه در آن است, جهان و تمام ساكنانش از آن خداوند اند
اوست كه آن را بر درياها اساس نهاد و بر روي نهرها مستحكم گردانيد.
- اينك خداوند ما، پادشاه جلال ميآيد.
چه كسي از كوه خداوند بالا خواهد رفت
و كيست كه در مكان مقدس او خواهد ايستاد؟
آنكه پاك دست و صاف دل باشد و خود را تسليم دروغ نكند.
- اينك خداوند ما، پادشاه جلال ميآيد.
او بركت را از خداوند خواهد يافت و عدالت را از خداي نجات خود
اين چنين است نسلي كه او را ميطلبد
كه جوياي چهره توست، اي خداي يعقوب.
- اينك خداوند ما، پادشاه جلال ميآيد.
اي دروازهها، سرهاي خود را برافرازيد
تا پادشاه جلال وارد شود.
اين پادشاه جلال كيست؟
خداوند لشكريان، اوست پادشاه جلال.
- اينك خداوند ما، پادشاه جلال ميآيد.
قرائت دوم روميان 1:1-7
(عيساي مسيح از نسل داود و پسر خدا است)
بخشي از رساله پولس رسول به روميان
پولس، خادم عيساي مسيح و رسول از راه دعوت و برگزيده شده جهت بشارت انجيل خدا، انجيلي كه آن را قبلاً توسط پيامبرانش در كتاب مقدس وعده داده بود، درباره پسرش كه به حسب جسم از نسل داود متولد شد و به حسب روح قدوسيت، با قدرت تمام به عنوان پسر خدا تأييد گرديده است، توسط رستاخيزش از ميان مردگان، عيساي مسيح، خداوند ما.
از راه اوست كه فيض و رسالت را دريافت داشتهايم تا همه ملت ها را بخاطر جلال نامش، به اطاعت ايمان هدايت كنيم، كه شما نيز در ميان آنان، خواندهشدگان عيساي مسيح هستيد.
بر همه محبوبان خدا كه در رم ميباشند، بر مقدسين از راه دعوت، بر همه شما فيض و سلامتي باد، از جانب خدا پدر ما و از جانب خداوند، عيساي مسيح.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
سرود قبل از انجيل متي 23:1
هللويا - اينك باكره، باردار گشته است و پسري خواهد زاييد
و او را عمانوئيل - يعني "خدا با ما" - خواهند ناميد. – هللويا.
انجيل متي 18:1-24
(عيسي از مريم، همسر يوسف، كه از نسل داود است زاده ميشود)
بخشي از انجيل متي - درود بر تو اي خداوند.
ولادت عيساي مسيح چنين بود: مادرش مريم كه نامزد يوسف بود، پيش از آن كه با هم آيند، خود را از روح القدس باردار يافت. شوهر وي يوسف كه عادل بود و نميخواست اورا رسوا سازد، در صدد برآمد تا مخفيانه او را رها كند.
هنگامي كه وي در اين باره ميانديشيد، فرشته خداوند در خواب بر او ظاهر شده گفت: "يوسف پسر داود، از پذيرفتن مريم، همسر خود، مترس زيرا آنچه در وي بارآورده شده، از روح القدس است. او پسري خواهد زاييد و تو او را عيسي خواهي ناميد، چرا كه او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد".
حال اين همه براي آن واقع شد تا آنچه كه خداوند به وسيله پيامبر گفته بود، تحقق يابد: "اينك باكره، باردار شده است و پسري خواهد زاييد و او را عمانوئيل - به معناي خدا با ما - خواهند ناميد".
هنگامي كه يوسف از خواب برخاست، آنچه را فرشته خداوند به او امر كرده بود، بجاي آورد و همسر خود را به خانه برد.
اين است سخن خداوند. - ستايش بر تو اي مسيح.
تعمق
فصل ورود به گونهاي خاص زمان تعمق در مورد نقشه خدا براي نجات جهان است. آنچه كه ميتواند ما را در اين راه كمك بسياري نمايد مطالعه پيشگويي¬هاي عهد عتيق در اين مورد و تحقق آنها در مسيح است كه كليسا براي دعاي روزانه اين ايام پيشنهاد ميكند. اين ايام، زمان تقويت ايمان ما به نجات است، نجاتي كه تنها خدا ميتواند آن را به ما عطا كند. در قرائت اول، شاهد عدم اعتماد آحاز، پادشاه يهودا، به نجات خداوند هستيم، هر چند كه در ظاهر عكس آن را ميگويد و ادعا مينمايد كه "خداوند را آزمايش نخواهم كرد." اين متن مربوط به زماني است كه حكومت قلمرو يهودا و سلطنت آحاز، به خاطر حمله دشمنان در خطر سقوط بود. كشور در بحراني شديد بسر ميبرد و آحاز كه بر اثر يك زندگي شرارت بار، ايمانش را به خداي نجاتبخش اسرائيل از دست داده بود، پسر نخستزاده خود را براي "ملوك"، يكي از خدايان امتها، قرباني نموده بود (ر.ك. به دوم پادشاهان 16/3). از آنجائيكه او به خدا توكل نداشت، تنها راه نجات خويش را بستن عهدنامه با حكومت آشور ميديد تا به قيمت فروختن شأن و استقلال ملي قومش، جان خود را محفوظ بدارد. در چنين شرايطي است كه اشعياء با شهامت نزد او ميرود و به او ميگويد كه نجات فقط در توكل به خداوند است، اما "اگر باور نكنيد، هر آينه ثابت نخواهيد ماند" (اشعياء 7/9). تحت الهام خداوند، اشعياء اعلام داشت كه همان ملت آشور كه آحاز پادشاه به آنان توكل نمود، سرانجام سرزمين قوم يهود را تسخير و ويران خواهد ساخت. اين براي همه انسانها درس عبرتي است كه حتي در سختترين شرايط زندگي، نبايد از راه¬هاي نامشروع كمك طلبيد، زيرا يك چنين نجات موقتي، سرانجام به هلاكت و نيستي گناهكاري كه به آن توكل نموده منجر خواهد شد.
با اين حال، خدا قوم خود را نجات بخشيد و سلطنت نسل داود را حفظ نمود. براي آحاز پسري به نام حزقيا زاده شد كه وارث تخت داود گرديد. اين اعمال نجاتبخش خدا عليرغم رفتار غير اخلاقي و به دور از ايمان آحاز، طبق نقشه اسرارآميز نجات و براي تداوم بخشيدن به خاندان سلطنتي داود بود كه ميبايست مسيح از نسل او بيايد. اين همان واقعيتي است كه قرائت دوم و انجيل بر آن تأكيد ميكنند. در قرائت دوم ميخوانيم كه پولس خود را خادم عيساي مسيح و مبشر انجيل خدا معرفي ميكند "انجيلي كه آن را قبلاً توسط پيامبرانش در كتاب مقدس وعده داده بود، در باره پسرش كه به حسب جسم از نسل داود متولد شد و به حسب روح قدوسيت، با قدرت تمام به عنوان پسر خدا تأييد گرديده است." در قرائت انجيل امروز ميبينيم كه پيشگوئي اشعياء به گونهاي بس شگفتتر از تحقق يا تفسير اوليه آن به وقوع ميپيوندد : مريم باكره به نيروي روحالقدس باردار ميگردد تا "عيسي" را به دنيا آورد كه معني اسم او اين است: "خدا نجات ميدهد." يوسف، نامزد وي كه از نسل داود بود، به عنوان "پدر قانوني" عيسي، او را به نسل داود مرتبط ميسازد و اينچنين او وارث نهائي و ابدي تخت داود ميگردد (ر.ك. به دوم سموئيل 7/11-13). فرشته خداوند در خواب بر يوسف ظاهر شده گفت: "يوسف، پسر داود، از پذيرفتن مريم، همسر خود، مترس زيرا آنچه در وي بارآورده شده، از روحالقدس است. او پسري خواهد زائيد و تو او را عيسي خواهي ناميد، چرا كه او قوم خود را از گناهانشان نجات خواهد داد."
اما نجاتي كه خدا توسط پسرش عيساي مسيح به جهان عطا ميكند، ديگر به خاندان يا قوم خاصي محدود نيست، بلكه همانگونه كه پولس رسول در قرائت دوم ميگويد، همه ملتها را در بر ميگيرد: "از راه اوست كه فيض و رسالت را دريافت داشتهايم تا همه ملتها را به خاطر جلال نامش، به اطاعت ايمان دعوت كنيم." همانگونه كه اسم منجي موعود گوياي آن است، توسط او كه "عمانوئيل" ناميده ميشود، خدا با ما است: "كلمه، جسم گرديد و در ميان ما ساكن شد" (يوحنا 1/14).
در اين روزهاي مقدس با مطالعه كلام خدا و دعا، به عظمت راز نجات خود بيانديشيم. از خداوند براي همه اعمال نجاتبخش او در طول تاريخ و به ويژه براي فرستادن پسر يگانهاش براي نجات ما گناهكاران سپاسگزار باشيم. براي ما كه به عيساي مسيح ايمان داريم، ايام ميلاد صرفاً زماني براي تزئين درخت كريسمس و تبادل هدايا نيست، بلكه زمان انديشيدن به فيض نجات و سپاسگزاري براي آن است. مسيح براي ما فقط يك رهبر ديني نيست كه تولد او را مثل هر شخصيت بزرگ جشن بگيريم، بلكه همانگونه كه نام "عيسي" ("خدا نجات ميدهد") نمايانگر آن است، "در هيچ¬كس غير از او نجات نيست، زيرا كه اسمي ديگر زير آسمان به مردم عطا نشده كه بدان ما نجات يابيم" (اعمال رسولان 4/12).
راز تعميد ما كه توسط آن با شراكت در مرگ و رستاخيز مسيح از نجات او برخوردار شدهايم، ما را ملزم ميسازد كه همچون پولس رسول، خود را خادمان عيساي مسيح و مبشرين انجيل او بدانيم، تا با شهادت محبت خود، "همه ملتها را به خاطر جلال نامش، به اطاعت ايمان هدايت كنيم."
٭ براي ما عيسي كيست؟ يك پيامبر؟ يك رهبر ديني بزرگ؟ يا يكتا نجاتدهنده جهان كه تنها به او توكل داريم؟ سعي كنيم تا در اين روزها وقت بيشتري را در دعا صرف نمائيم و از خداوند بخواهيم تا در شناخت او به عنوان يكتا جواب تمام اميدهاي بشر رشد نمائيم.
٭ دعا كنيم تا ما نيز همچون مريم، با گوش فرادادن به كلام خدا و اطاعت ايمان، كلمه حيات را در روح خود بپذيريم و با شهادت زندگي خود، او را امروز به دنيا آوريم.
