قرائت اول - سال فرد دانيال نبي 5/ 1-6،13-14،16-17 و23-28
بخشي از كتاب دانيال نبي
بَلْشصَّر پادشاه ضيافت عظيمي براي هزار نفر از امراي خود برپا داشت و در حضور آن هزار نفر شراب نوشيد. بَلْشصَّر در كِيف شراب امر فرمود كه ظروف طلا و نقره را كه جدّش نَبوْكَدْنَصَّر از هيكل اورشليم برده بود بياورند تا پادشاه و امرايش و زوجه‌ها و مُتعه‌هايش از آنها بنوشند. آنگاه ظروف طلا را كه از هيكل خانه خدا كه در اورشليم است گرفته شده بود آوردند و پادشاه و امرايش و زوجه‌ها و مُتعه‌هايش از آنها نوشيدند. شراب مي‌نوشيدند و خدايان طلا و نقره و برنج و آهن و چوب و سنگ را تسبيح مي‌خواندند. در همان ساعت انگشت¬هاي دست انساني بيرون آمد و در برابر شمعدان بر گچ ديوار قصر پادشاه نوشت و پادشاه كف دست را كه مي‌نوشت ديد. آنگاه هيأت پادشاه متغیر شد و فكرهايش او را مضطرب ساخت و بندهاي كمرش سُست شده، زانوهايش بهم مي‌خورد. آنگاه دانيال را به حضور پادشاه آوردند و پادشاه دانيال را خطاب كرده، فرمود: «آيا تو همان دانيال از اسيران يهود هستي كه پدرم پادشاه از يهودا آورد؟ و درباره تو شنيده‌ام كه روح خدايان در تو است و روشنايي و فطانت و حكمت فاضل در تو پيدا شده است. و من درباره تو شنيده‌ام كه به نمودن تعبيرها و گشودن عقده‌ها قادر مي‌باشي. پس اگر بتواني الآن نوشته را بخواني و تفسيرش را براي من بيان كني به ارغوان ملبس خواهي شد و طوق زرين بر گردنت (نهاده خواهد شد) و در مملكت حاكم سوم خواهي بود.» پس دانيال به حضور پادشاه جواب داد و گفت: «عطاياي تو از آن تو باشد و انعام خود را به ديگري بده، لكن نوشته را براي پادشاه خواهم خواند و تفسيرش را براي او بيان خواهم نمود. بلكه خويشتن را به ضد خداوند آسمان¬ها بلند ساختي و ظروف خانه او را به حضور تو آوردند و تو و اُمرايت و زوجه‌ها و مُتعه‌هايت از آنها شراب نوشيديد و خدايان نقره و طلا و برنج و آهن و چوب و سنگ را كه نمي‌بينند و نمي‌شنوند و (هيچ) نمي‌دانند تسبيح خواندي، اما آن خدايي را كه روانت در دست او و تمامي راه¬هايت از او مي‌باشد، تمجيد ننمودي. پس اين كف دست از جانب او فرستاده شد و اين نوشته مكتوب گرديد. و اين نوشته‌اي كه مكتوب شده است اين است: مَنامَنا ثَقِيلْ و فَرْسِين. و تفسير كلام اين است: مَنا؛ خدا سلطنت تو را شمرده و آن را به انتها رسانيده است. ثَقِيلْ؛ در ميزان سنجيده شده و ناقص درآمده‌اي. فَرَسْ؛ سلطنت تو تقسيم گشته و به ماديان و فارسيان بخشيده شده است.»
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان دانيال نبي 3/ 62-67
- ای جمال آفرینش، ستایش و جلال ازآن توست
مه و خورشيد خداوند را متبارك خوانيد،
اي ستارگان آسمان، خداوند را متبارك خوانيد،
- ای جمال آفرینش، ستایش و جلال ازآن توست
باران¬ها و شبنم‌ها، خداوند را متبارك خوانيد،
اي بادها، خداوند را متبارك خوانيد،
- ای جمال آفرینش، ستایش و جلال ازآن توست
اي آتش و حرارت، خداوند را متبارك خوانيد،
سرما و گرما، خداوند را متبارك خوانيد،
- ای جمال آفرینش، ستایش و جلال ازآن توست
سرود قبل از انجيل مكاشفه يوحناي رسول 2/ 10
هللويا- تا به مرگ وفادار باش و من تو را تاج حيات خواهم داد - هللويا.
انجيل لوقا 21/ 12-19
بخشي از انجيل لوقا - درود بر تو اي خداوند.
"اما پيش از اين همه، به شما دست درازي خواهند كرد و جفا خواهند رسانيد. شما را به كنايس و زندان¬ها خواهند سپرد وبه خاطر نام من نزد پادشاهان وحكمرانان خواهند كشانيد و اين براي شما به شهادت منجر خواهد شد. پس اين را در دل خود قرار دهيد كه لازم نيست دفاعيه خود را از پيش حاضر كنيد، زيرا من خود به شما زبان و حكمتي خواهم داد كه هيچ يك از مخالفانتان را ياراي مقاومت و رد آن نباشد. شما حتي توسط والدين و برادران، خويشان و دوستان تسليم خواهيد گشت و برخي از شما را خواهند كشت و به خاطر نام من مورد نفرت همه خواهيد بود. ولي حتي مویي از سر شما كم نخواهد شد. در پايداري خود، جان¬هايتان را به دست خواهيد آورد".
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
پيامي كه قرائت انجيل امروز براي زندگي مسيحي ما دارد آنست كه پايان زمان، واقعيتي مربوط به آينده نيست، بلكه حالتي است كه با آمدن مسيح آغاز شده و اگر چه در بازگشت نهايي او به تحقق كامل خواهد رسيد، از هم اكنون در ابعاد آن زندگي مي‌كنيم. مسيح به عنوان نور به جهان آمد تا انسان را از ظلمت گناه و مرگ آزاد سازد (ر.ك. به يوحنا 1/ 9-12). اما كساني كه ظلمت قلب خود را به نور نجات‌بخش او ترجيح مي‌دهند، همانگونه كه سعي كردند با او مبارزه نمايند، با پيروان او نيز به ضديت مي‌پردازند. با اين حال، عيسي از پيروان خود مي‌خواهد كه نترسند، زيرا نيروي پيروز وي به همراه آنان خواهد بود: "من به شما زباني و حكمتي خواهم داد كه همه دشمنان شما با آن مقاومت و مباحثه نتوانند نمود."
در اين مورد نيز مسيح پيروان خود را نه به مقابله به مثل و خشونت، بلكه به آرامش و صبر دعوت مي‌كند: "ليكن مويي از سر شما كم نخواهد شد. جانهاي خود را به صبر دريابيد." اين آرامش و صبر، نوعي فرار و عدم واقع بيني نيست، زيرا او با صراحت مي‌گويد: "شما را تسليم خواهند كرد و بعضي از شما را به قتل خواهند رسانيد و جميع مردم به جهت نام من، از شما نفرت خواهند داشت." سرچشمه صلح و آرامش دروني يك ايماندار، عليرغم سختي¬ها و زحمات ناشي از جفاي پيروان ظلمت اين جهان، خود مسيح است كه با مرگ و رستاخيز خود بر جهان پيروز شده است: "اين چيزها را به شما گفتم تا در من سلامتي (آرامش) داشته باشيد. در جهان براي شما زحمت خواهد شد، ليكن خاطر جمع داريد، زيرا كه من بر جهان غالب شده‌ام" (يوحنا 16/ 33).
٭ چگونه به خاطر وفاداري به مسيح و شهادت دادن به نور حقيقت او، جفاي ظلمت اين جهان را تجربه مي‌كنيد؟ آيا ايمان داريد كه حتي اگر در راه مسيح، جان خود را از دست دهيد، آسيبي به زندگي واقعي شما كه "با مسيح در خدا مخفي است" (ر.ك. به كولسيان 3/3)، نخواهد رسيد؟
٭ در دنيايي كه در آن جفا، خشونت و "قانون جنگل" طرفداران بسياري دارد، چگونه سعي مي‌كنيد به فرمان محبت و بخشش مسيحي وفادار بمانيد و "جان خود را به صبر دريابيد"؟
