قرائت اول اشعياء 48/ 17-19
بخشي از كتاب اشعياء نبي
خداوند كه ولّي تو و قدّوس اسرائيل است چنين ميگويد: من يهوه خداي تو هستم و تو را تعليم ميدهم تا سود ببري و تو را به راهي كه بايد بروي هدايت مينمايم. كاش كه به اوامر من گوش ميدادي، آنگاه سلامتي تو مثل نهر و عدالت تو مانند امواج دريا ميبود. آنگاه ذريّت تو مثل ريگ و ثمره صُلب تو مانند ذرّات آن ميبود و نام او از حضور من منقطع و هلاك نميگرديد.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 1
خوشا به حال كسي كه به مشورت شريران نرود
و به راه گناهكاران نايستد،
و در مجلس استهزاكنندگان ننشيند؛
بلكه رغبت او در شريعت خداوند است
و روز و شب در شريعت او تفكر ميكند.
پس مثل درختي نشانده نزد نهرهاي آب خواهد بود،
كه ميوه خود را در موسمش ميدهد،
و برگش پژمرده نميگردد
و هر آنچه ميكند نيك انجام خواهد بود.
شريران چنين نيستند،
بلكه مثل كاهند كه باد آن را پراكنده ميكند.
زيرا خداوند طريق عادلان را ميداند،
ولي طريق گناهكاران هلاك خواهد شد.
سرود قبل از انجيل
هللويا- - هللويا.
انجيل متي 11/ 16-19
بخشي از انجيل متي - درود بر تو اي خداوند.
اين نسل را به چه تشبيه نمايم؟ به كودكاني مانند كه در كوچهها نشسته يكديگر را صدا زده ميگويند: برايتان ني نواختيم، نرقصيديد، نوحهگري كرديم، گريه نكرديد. چرا كه يحيي آمد كه نه ميخورد و نه ميآشاميد و ميگويند: ديو دارد. و پسر انسان آمد كه ميخورد و مينوشد و ميگويند: اينك يك پرخور ميگسار، دوست باجگيران و گناهكاران. با اين حال حكمت به وسيله همه فرزندان خود عادل شناخته شده است.
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
خداوند قوم خود را تعليم ميدهد تا آنان را به سوي آرامش و نجات هدايت نمايد. اما گوش دادن به تعاليم خداوند، مستلزم دگرگوني قلب و تغيير زندگي است و چون اين كار براي ما سخت و بدون ياري خداوند حتي غيرممكن است، ترجيح ميدهيم كه مثل بچههاي بهانهگير، براي عدم پيروي كامل خود از تعاليم نجاتبخش وي، دهها دليل به ظاهر قانع كننده ارائه دهيم.
٭ پيام و دعوت مسيح روشن است: "توبه كنيد و به انجيل ايمان آوريد!" امروز چه دلايل و بهانههايي براي به عقب انداختن جواب به اين دعوت و يا حتي ناديده گرفتن آن ميآورم؟ چگونه ميتوانم در اين ايام سعي كنم به دعوت مسيح پاسخ دهم؟
٭ آيا مثل مردم نسل يوحناي تعميددهنده و مسيح، "عدم كفايت" مبشرين ملكوت را بهانه عدم توبه خود قرار ميدهم؟ آيا فكر ميكنم اين بهانهها در روز آمدن مسيح، هنگاميكه با داور خود روبرو ميشوم، قابل قبول خواهند بود؟
