قرائت اول - سال فرد دانيال نبي 2/ 31-45
بخشي از كتاب دانيال نبي
تو اي پادشاه مي‌ديدي و اينك تمثال عظيمي بود و اين تمثال بزرگ كه درخشندگي آن بي‌نهايت و منظر آن هولناك بود پيش روي تو بر پا شد. سر اين تمثال از طلاي خالص و سينه و بازوهايش از نقره و شكم و ران¬هايش از برنج بود. و ساق¬هايش از آهن و پاهايش قدري از آهن و قدري از گِل بود. و مشاهده مي‌نمودي تا سنگي بدون دست¬ها جدا شده، پاهاي آهنين و گلين آن تمثال را زد و آنها را خرد ساخت. آنگاه آهن و گِل و برنج و نقره و طلا با هم خرد شد و مثل كاه خرمن تابستاني گرديده، باد آنها را چنان برد كه جايي به جهت آنها يافت نشد. و آن سنگ كه تمثال را زده بود كوه عظيمي گرديد و تمامي جهان را پر ساخت. خواب همين است و تعبيرش را براي پادشاه بيان خواهيم نمود. اي پادشاه، تو پادشاه پادشاهان هستي زيرا خداي آسمان¬ها سلطنت و اقتدار و قوت و حشمت به تو داده است. و در هر جايي كه بني‌آدم سكونت دارند حيوانات صحرا و مرغان هوا را به دست تو تسليم نموده و تو را بر جميع آنها مسلط گردانيده است. آن سَر طلا تو هستي. و بعد از تو سلطنتي ديگر پست‌تر از تو خواهد برخاست و سلطنت سومي ديگر از برنج كه بر تمامي جهان سلطنت خواهد نمود. و سلطنت چهارم مثل آهن قوي خواهد بود زيرا آهن همه چيز را خرد و نرم مي‌سازد. پس چنانكه آهن همه چيز را نرم مي‌كند، همچنان آن نيز خرد و نرم خواهد ساخت. و چنانكه پاها و انگشت¬ها را ديدي كه قدري از گِل كوزه‌گر و قدري از آهن بود، همچنان اين سلطنت منقسم خواهد شد و قدري از قوت آهن در آن خواهد ماند موافق آنچه ديدي كه آهن با گِل سفالين آميخته شده بود. و اما انگشت¬هاي پاهايش قدري از آهن و قدري از گل بود، همچنان اين سلطنت قدري قوي و قدري زودشكن خواهد بود. و چنانكه ديدي كه آهن با گل سفالين آميخته شده بود، همچنين اينها خويشتن را با ذريت انسان آميخته خواهند كرد. اما به نحوي كه آهن با گل ممزوج نمي‌شود، همچنين اينها با يكديگر ملصق نخواهند شد. و در ایّام اين پادشاهان خداي آسمان¬ها سلطنتي را كه تا ابدالآباد زايل نشود، برپا خواهد نمود و اين سلطنت به قومي ديگر منتقل نخواهد شد، بلكه تمامي آن سلطنت¬ها را خرد كرده، مغلوب خواهد ساخت و خودش تا ابدالآباد استوار خواهد ماند. و چنانكه سنگ را ديدي كه بدون دست¬ها از كوه جدا شده، آهن و برنج و گِل و نقره و طلا را خرد كرد، همچنين خداي عظيم پادشاه را از آنچه بعد از اين واقع مي‌شود مخبر ساخته است. پس خواب صحيح و تعبيرش يقين است.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان دانيال نبي 3/ 57-61
- ای پادشاه عالم، ستایش و جلال ازآن توست
اي همه كارهاي خداوند، خداوند را متبارك خوانيد،
اي فرشتگان خداوند، خداوند را متبارك خوانيد،
اي آسمان¬ها، خداوند را متبارك خوانيد،
اي همه آب¬ها كه بر فراز آسمان¬ها هستيد، خداوند را متبارك خوانيد،
اي همه نيروهاي خداوند، خداوند را متبارك خوانيد.
- ای پادشاه عالم، ستایش و جلال ازآن توست
سرود قبل از انجيل افسسيان 5/ 15-17
هللويا- پس مواظب رفتار خود باشيد كه رفتار مردم جاهل نباشد، بلكه مردم همچون حكيمان كه وقت را در مي¬يابند، زيرا كه ايام بدي مي¬باشد - هللويا.
انجيل لوقا 21/ 5-11
بخشي از انجيل لوقا - درود بر تو اي خداوند.
هنگامي كه برخي راجع به معبد سخن مي‌گفتند، اشاره مي‌كردند كه چگونه با سنگ¬هاي زيبا و هداياي نذري آراسته شده، او گفت: "ايامي مي‌آيد كه از چيزهايي كه اكنون مي‌بينيد سنگي گذارده نخواهد شد، كه ويران نگردد". و آنان از او پرسيدند: "استاد، اين امور كي واقع خواهد شد، و آيت آن چه خواهد بود، هنگامي كه اين چيزها واقع مي‌گردد؟" عيسي گفت: "مواظب باشيد كه گمراه نشويد، بسياري به نام من خواهند آمد و خواهند گفت: من او هستم و آن زمان موعود رسيده است. با آنان همراه نشويد. وقتي درباره جنگ¬ها و اغتشاشات چيزي مي‌شنويد نترسيد. اين چيزها بايد اول اتفاق بيفتد اما آخر كار به اين زودي¬ها نمي‌رسد". و افزود: "ملتي با ملت ديگر و مملكتي با مملكت ديگر جنگ خواهد كرد. زمين لرزه¬هاي سخت پديد مي‌آيد و در بسياري از نقاط خشكسالي و بلاها و در آسمان، علامت¬هاي وحشت‌آور و شگفتي¬هاي بزرگ ديده خواهد شد".
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
يكي از حقايق مهم ديگري كه دانستن آن براي زندگي مسيحي ما ضروري است، آن است كه چهره اين جهان درگذر است و هيچ چيز اين جهان پايدار نيست. در انجيل امروز مي‌بينيم در حاليكه بعضي به سنگ¬هاي خوب و هداياي زيباي معبد نگاه مي‌كردند و عظمت آن را تحسين مي‌نمودند، عيسي به آنان يادآور مي‌گردد: "سنگي بر سنگي گذارده نشود، مگر اينكه به زير افكنده خواهد شد."
عيسي به ما اخطار مي‌كند كه اجازه ندهيم كنجكاوي در مورد زمان و يا چگونگي فرارسيدن پايان جهان باعث آن گردد كه گمراه شويم و فريب "مسيحان دروغين" را بخوريم. او از ما مي‌خواهد كه ويراني¬ها، اخبار جنگ¬ها، فسادها و حتي وقوع فجايع طبيعي نظير زلزله‌ها و قحطي‌ها را بي‌آنكه مضطرب شويم و آرامش دروني خود را از دست دهيم، به عنوان نشانه¬هاي درگذر بودن و فاني بودن اين جهان تلقي نماييم. آنچه مهم مي‌باشد آنست كه بقا و نجات خود را در چيزهاي فاني اين جهان ندانيم و در برابر سختي¬ها و مشكلات زندگي به "مسيحيان دروغين" متوسل نشويم، بلكه با صبر و وفاداري در انتظار بازگشت مسيح بسر بريم.
٭ "خداوند مي‌گويد: من هستم الف و يا، آنكه هست و آنكه بود و آنكه مي‌آيد، قادر متعال" (مكاشفه 1/ 8). ايمان به اين واقعيت، چگونه ما را در مقابل سختي¬ها، مشكلات و رنج¬هاي زندگي تسلي مي‌بخشد و به ما نيرو مي‌دهد كه بي‌ثباتي و فاني بودن اين جهان را با آرامش دروني متحمل گرديم؟
٭ براي اين فيض دعا كنيم كه در برابر وقايع ناگوار زندگي مضطرب نشويم و با لمس كردن واقعيت فاني بودن اين جهان، هر چه بيشتر به مسيح متوسل شويم و او را صخره تزلزل¬ناپذير زندگي خود بدانيم و حيات خود را بر او بنا كنيم.
