📚قرائت -یکشنبه ۷ دسامبر ۲۰۲۵ - ۱۶ آذر ماه ۱۴۰۴
يكديگر را بپذيريد
قرائت اول اشعياء 1:11-10
(او بيچارگان را به عدالت داوري خواهد كرد)
بخشي از كتاب اشعياء نبي
در آن ايام نهالي از تنه يسي سر برخواهد آورد و از ريشه هايش شاخهاي خواهدشكفت، روح خداوند بر او خواهد آراميد: روح حكمت و ادراك، روح مشورت و قدرت، روح معرفت و ترس خداوند، و خوشي او در ترس خداوند خواهد بود. او بر ظواهر داورينخواهد نمود و بر اساس آنچه شنيده حكمي صادر نخواهد فرمود, بلكه مسكينان را به عدالت داوري خواهد كرد و به جهت مظلومان زمين با عدالت حكم خواهد نمود.
جابران را به عصاي دهان خويش خواهد كوفت و شريران را به نفخه لبان خود خواهد كشت. عدالت بندي است بر كمر او و امانت بندي است بر ميانش. گرگ با بره سكونت خواهد كرد، پلنگ با بزغاله خواهد آراميد، گوساله و بچه شير در كنار هم خواهند چريد
و طفلي كوچك آنان را خواهد راند. گاو و خرس با هم خواهند چريد، بچه هاي آنان در كنار هم خواهند خوابيد. شير همانند گاو كاه خواهد خورد، طفل شيرخوار بر لانه مار بازي خواهد نمود و بچه خردسال دست خود را در سوراخ لانه افعي فروخواهد برد و ديگر در سراسر كوه مقدس من هيچ گونه بدي و ظلمي نخواهند كرد. زيرا همچنان كه آب ها دريا را ميپوشاند تمامي زمين از معرفت خداوند پر خواهد بود. در آن روز ريشه يسي به عنوان علامتي براي تمام امت ها برافراشته خواهد شد. امت ها مشتاقانه جوياي آن خواهند بود و خانه او پرجلال خواهد گرديد.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 1:72-2 و 7-8 و 12-13 و 17
- بيا، اي خداوند، اي پادشاه صلح و عدالت.
خدايا، انصاف خود را به پادشاه و عدالت خويش را به پسر پادشاه عطا كن
تا او قوم تو را به عدالت و مسكينانِ تورا به انصاف داوري كند.
- بيا، اي خداوند، اي پادشاه صلح و عدالت.
در زمان او عدالت خواهد شكفت
و تا زماني كه ماه خاموش گردد، صلح وافر خواهد بود
او از دريا تا دريا و از نهر تا اقصاي جهان، حكمراني خواهد كرد.
- بيا، اي خداوند، اي پادشاه صلح و عدالت.
چون مسكين استغاثه كند، اورا رهايي خواهد داد
و فقيري را كه رهانندهاي ندارد، نجات خواهد بخشيد
بر ضعيف و فقير كرم خواهد فرمود و جان مسكينان را نجات خواهد داد.
- بيا، اي خداوند، اي پادشاه صلح و عدالت.
نام او تا به ابد باقي باشد، نامش همانند آفتاب پايدار بماند
تمام طوايف زمين در وي بركت يابند و جميع امت ها او را متبارك خوانند.
- بيا، اي خداوند، اي پادشاه صلح و عدالت.
قرائت دوم روميان 4:15-9
(مسيح منجي تمام امت هاست)
بخشي از رساله پولس رسول به روميان
اي برادران، آنچه در گذشته نوشته شده، براي تعليم ما نوشته شد، تا اينكه توسط ثبات و تسلاي كتاب مقدس اميد داشته باشيم. باشد كه خداي ثبات و تسلي، شما را عطا فرمايد كه با يكديگر همفكر باشيد، چنانكه خواست مسيح عيسي است، تا اينكه يك دل و يك زبان، خدا و پدر خداوند ما عيساي مسيح را جلال دهيد.
پس يكديگر را بپذيريد، چنانكه مسيح نيز شما را پذيرفته است، براي جلال خدا. در واقع ميگويم مسيح بخاطر راستي خدا خادم مختونان گرديد، تا به وعدههايي كه به پدران داده شده بود تحقق بخشد. و امّا امت ها خدا را بخاطر رحمتش جلال ميدهند، همان گونه كه مكتوب است: "از اين رو تو را در ميان امت ها حمد خواهم گفت و نامت را خواهم سراييد".
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
سرود قبل از انجيل لوقا 4:3 و 6
هللويا - راه خداوند را آماده سازيد و طرق او را راست نماييد،
همه انسان ها نجات خدا را خواهند ديد. – هللويا.
انجيل متي 1:3-12
(توبه كنيد، زيرا ملكوت آسمان نزديك است)
بخشي از انجيل متي - درود بر تو اي خداوند.
در آن ايّام يوحناي تعميد دهنده ظاهر شد. او در بيابان يهوديه موعظه مي نمود و ميگفت: "توبه كنيد، زيرا ملكوت آسمان نزديك است".
در واقع وي همان است كه توسط اشعياء نبي اعلام گشته بود، هنگامي كه ميگويد:"صداي آنكه در بيابان فرياد ميزند: راه خداوند را آماده سازيد، طرق او را راست نماييد".
همين يوحنا جامهاي از پشم شتر بر تن و كمربندي چرمي بر كمر داشت و خوراكش ملخ و عسل صحرايي بود.
آنگاه اورشليم و همه يهوديه و تمام ناحيه نزد او بيرون ميرفتند و به گناهان خود اعتراف كرده، توسط او در رود اردن تعميد مييافتند. چون بسياري از فريسيان و صدوقيان را ديد كه براي دريافت تعميد وي ميآيند بديشان گفت: "اي افعي زادگان، چه كسي شما را نشان داد كه از غضب قريب الوقوع بگريزيد؟ پس ثمر شايسته توبه بياوريد و به خود مگوييد: پدر ما ابراهيم است، زيرا به شما ميگويم، خدا قادر است از اين سنگ ها فرزنداني براي ابراهيم برانگيزاند. هم اكنون تيشه بر ريشه درختان نهاده شده است. پس هر درختي كه ثمر نيكو نياورد، بريده و در آتش افكنده ميشود.
من شما را در آب براي توبه تعميد ميدهم، ولي آنكه پس از من ميآيد از من قويتر است و من لياقت آن را ندارم كه كفش او را حمل كنم. او شما را در روح القدس و آتش تعميد خواهد داد. او غربال خود را در دست دارد و خرمن خويش را پاك و گندم خود را در انبار جمع خواهد كرد ولي كاه را در آتشي كه خاموشي نميپذيرد، خواهد سوزاند".
اين است سخن خداوند. - ستايش بر تو اي مسيح.
تعمق
همانگونه كه ميدانيم هدف فصل ورود آماده ساختن ما براي آمدن مسيح ميباشد و قرائت¬هاي امروز به ما يادآور ميگردند كه آمادگي براي پذيرفتن مسيح مستلزم پذيرفتن يكديگر و در نتيجه مستلزم توبه و دگرگوني قلب ميباشد. به همين دليل قرائت دوم با صراحت به ما ميگويد: "يكديگر را بپذيريد، چنانكه مسيح نيز شما را پذيرفته است." اين پذيرفتن يكديگر و بسر بردن در آشتي كه در ايام عيد ميلاد آن را با خاتمه دادن به كدورت¬هايي كه ممكن است در طول سال پيش آمده باشد و با رد و بدل كردن هدايا به طور نمادي انجام ميدهيم، اصل مهمي از ايمان مسيحي ما است، به طوري كه دريافت بخشش خدا مشروط به آن ميباشد (ر.ك. به متي 6/ 14).
حالت دوستي و آشتي و هماهنگي در خلقت كه با بازگشت مسيح و برقراري نهايي ملكوت او به تحقق خواهد رسيد، به گونهاي شاعرانه و زيبا توسط اشعياء نبي پيشگويي شده بود: "گرگ با بره سكونت خواهد كرد، پلنگ با بزغاله خواهد آراميد. گوساله و بچه شير در كنار هم خواهند چريد و طفلي كوچك آنان را خواهد راند" (قرائت اول امروز). اين صحنه زيبا ما را به بهشت اوليه باز ميگرداند، زمانيكه نظم آفرينش به خاطر گناه انسان برهم نخورده بود و حيوانات، آرام و اهلي بودند. همانگونه كه در آن زمان به علت معصوميت و عدالت آدم و حوا، چنين هماهنگي و آرامشي در طبيعت برقرار بود، اشعياء نبوت ميكند كه مسيح كه از نهال تنه يسي سر برخواهد آورد، "بيچارگان را به عدالت داوري خواهد كرد و با عدل تمام به جهت مظلومان زمين حكم خواهد نمود... ديگر در سراسر كوه مقدس من هيچ-گونه بدي و ظلمي نخواهند كرد. به همان صورتي كه بر اثر گناه آدم و حوا، در نظام طبيعت ناهماهنگي ايجاد شد و حيوانات وحشي شدند و نيروي بدي و در نتيجه ترس و مرگ به دنيا راه يافت، با به كمال رسيدن نجات به هنگام بازگشت مسيح، آرامش و صفاي اوليه از نو در تمام جهان و بر نظام خلقت برقرار خواهد شد.
اما نجات از خدا ميآيد و نه از ما، به همين دليل اشعياء در توصيف اين نجاتدهنده كه از خاندان داود ميآيد، ميگويد: "روح خداوند بر او خواهد آراميد." همين "روح حكمت و ادراك، روح مشورت و قدرت، روح معرفت و ترس از خداوند" است كه از طريق عيسي به يكايك ما داده ميشود و باعث ميگردد كه همانگونه كه پولس رسول در قرائت دوم به ما ميگويد يكديگر را بپذيريم تا ديوارهاي تبعيض و جدايي بين انسانها از ميان برداشته شود: "باشد كه خداي ثبات و تسلي، شما را عطا فرمايد كه با يكديگر هم¬فكر باشيد، چنانكه خواست مسيح عيسي است، تا اينكه يكدل و يك زبان، خدا و پدر خداوند ما عيساي مسيح را جلال دهيد."
شايد با خود بگوييم كه برقراري هماهنگي در خلقت و دوستي و آشتي ميان انسانها، رؤياي بچگانه و يا تصور به دور از حقيقت و شاعرانهاي بيش نيست. اما همان خدايي كه قادر است جهان را از نيستي به هستي آورد، همان خدايي كه قادر است از تنه خشك يسي، نهال نجات را كه خود مسيح است، بروياند، قادر است دنياي ما را نيز دگرگون كند، به شرط آنكه دعوت او را به دگرگوني قلب خود پاسخ گوييم. اين دعوت را در انجيل امروز از يوحناي تعميدهدهنده، منادي آمدن مسيح كه آمده بود تا راه خداوند را آماده سازد، ميشنويم: "توبه كنيد، زيرا ملكوت آسمان نزديك است!" شرط فرارسيدن ملكوت زيبايي كه اشعياء توصيف ميكند، هنوز هم همان است: آماده كردن راه خداوند از طريق توبه.
اما ما نيز نبايد همچون يهوديان زمان يوحناي تعميددهنده كه اين دعوت را ميشنيدند، با گفتن اينكه "پدر ما ابراهيم است" و ما نيازي به توبه نداريم، خود را فريب دهيم. نبايد به خود بگوييم: "ما مسيحي هستيم، تعميد گرفتهايم، پس نيازي به توبه نداريم، زيرا ملكوت آسمان حق مسلم ما و پاداش خوبيهاي ما است." كدام¬ يك از ما ميتواند ادعا كند نيازي به توبه ندارد؟ كدام¬ يك از ما ميتواند در برابر اين اخطار يوحناي تعميددهنده بيتفاوت بماند كه ميگويد: "هماكنون تيشه بر ريشه درختان نهاده شده. پس هر درختي كه ثمر نيكو نياورد، بريده و در آتش افكنده شود!" فراموش نكنيم كه همان عيساي كوچكي كه يادبود تولد محقرانهاش را با آداب و رسوم شيرين عيد ميلاد جشن ميگيريم، در بازگشت پرجلالش به عنوان داور جهان، "غربال خود را در دست دارد و خرمن خود را پاك و گندم خود را در انبار جمع مي¬كند. ولي كاه را در آتشي كه خاموشي نميپذيرد، ميسوزاند" (انجيل امروز). "مسيح، خداوند و داور تاريخ، ملبس به قدرت و جلال بر ابرهاي آسمان ظاهر خواهد شد... در آن روز مهيب و پرشكوه، دنياي كنوني زايل خواهد شد و آسمانهايي نوين و زميني نوين به وجود خواهد آمد" (ديباچه ورود 1 الف).
هدف كليسا از برگزيدن اين قرائتها و خواندن اين دعاها، ترساندن ايمانداران از روز داوري و "آتش جهنم" نيست، بلكه دعوت آنان به توبه راستين و آوردن ثمر شايسته توبه است. پس در اين ايام مقدس، هر يك از ما قلب خود را تفتيش كنيم و زندگي خود را در برابر واقعيت بازگشت مسيح و داوري نهايي مورد بررسي قرار دهيم. با اعتراف به گناهان و دگرگون ساختن قلب خود، به سوي خداوند بازگرديم تا بتوانيم در روز آمدنش در حضور او بايستيم (ر.ك. به لوقا 21/ 36) و از شكوفا شدن عدالت و برقراي صلح و نجات برخوردار گرديم (ر.ك. به مزمور امروز: 72).
٭ چه تغييراتي بايد در رفتار و طرز تفكر خود به وجود آوريم تا از گناهان، عصبانيت¬ها، پرخاشگري¬ها و اعمال غيرعادلانهاي كه ما را از تصوير زيباي اشعياء نبي دور ميسازد، دست برداريم و هر چه بيشتر از معرفت خداوند پر شويم تا ملكوت او در قلب و جهان ما برقرار گردد؟
٭ فصل ورود امسال را به راستي به تمريني روحاني براي آمدن خداوند تبديل نماييم و راه او را با توبهاي حقيقي كه در زندگي ما ثمراتي قابل لمس ايجاد ميكند، آماده سازيم.
