قرائت اول خروج 2: 1-15
(دختر فرعون طفل را موسي نام نهاد زيرا گفت: «او را از آب كشيدم. - در آن ايام كه بزرگ شد، نزد برادران خود رفت.)
بخشي از كتاب خروج
در آن روزها، شخصي از خاندان لاوي رفته، يكي از دختران لاوي را به همسری گرفت. و آن زن حامله شده، پسري بزاد. و چون او را نيكو منظر ديد، وي را سه ماه نهان داشت. و چون نتوانست او را ديگر پنهان دارد، تابوتي از ني برايش گرفت، و آن را به قير و زفت اندوده، طفل را در آن نهاد، و آن را در نيزار به كنار نهر گذاشت. و خواهرش از دور ايستاد تا بداند او را چه مي‌شود. و دختر فرعون براي غسل به نهر فرود آمد. و كنيزانش به كنار نهر مي‌گشتند. پس تابوت را در ميان نيزار ديده، كنيزك خويش را فرستاد تا آن را بگيرد. و چون آن را بگشاد، طفل را ديد و اينك پسري گريان بود. پس دلش بر وي بسوخت و گفت: «اين از اطفال عبرانيان است.» و خواهر وي به دختر فرعون گفت: «آيا بروم و زني شيرده را از زنان عبرانيان نزدت بخوانم تا طفل را برايت شير دهد؟» دختر فرعون به وي گفت: «برو.» پس آن دختر رفته، مادر طفل را بخواند. و دختر فرعون گفت: «اين طفل را ببر و او را براي من شير بده و مزد تو را خواهم داد.» پس آن زن طفل را برداشته، بدو شير مي‌داد. و چون طفل نمو كرد، وي را نزد دختر فرعون برد، و او را پسر شد. و وي را موسي نام نهاد زيرا گفت: «او را از آب كشيدم.» و واقع شد در آن ايام كه چون موسي بزرگ شد، نزد برادران خود بيرون آمد، و به كارهاي دشوار ايشان نظر انداخته، شخصي مصري را ديد كه شخصي عبراني را كه از برادران او بود، مي‌زند. پس به هر طرف نظر افكنده، چون كسي را نديد، آن مصري را كشت، و او را در ريگ پنهان ساخت. و روز ديگر بيرون آمد، كه ناگاه دو مرد عبراني منازعه مي‌كنند، پس به ظالم گفت: «چرا همسايه خود را مي‌زني.» گفت: «كيست كه تو را بر ما حاكم يا داور ساخته است، مگر تو مي‌خواهي مرا بكشي چنانكه آن مصري را كشتي؟» پس موسي ترسيد و گفت: «يقيناً اين امر شيوع يافته است.» و چون فرعون اين ماجرا را بشنيد، قصد قتل موسي كرد، و موسي از حضور فرعون فرار كرده، در زمين مديان ساكن شد. و بر سر چاهي بنشست.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 69
- دست تو، ای خداوند، پشتیبان من است.
در خلاب ژرف فرو رفته‌ام، جايي كه نتوان ايستاد.
به آبهاي عميق درآمده‌ام و سيل مرا مي‌پوشاند.
- دست تو، ای خداوند، پشتیبان من است.
و اما من، اي خداوند دعاي خود را
در وقت اجابت نزد تو مي‌كنم.
اي خدا در كثرت رحمانيت خود
و راستي نجات خود مرا مستجاب فرما.
- دست تو، ای خداوند، پشتیبان من است.
و اما من، مسكين و دردمند هستم.
پس اي خدا، نجات تو مرا سرافراز سازد.
و نام خدا را با سرود تسبيح خواهم خواند
و او را با حمد تعظيم خواهم نمود.
- دست تو، ای خداوند، پشتیبان من است.
حليمان اين را ديده، شادمان شوند،
و اي طالبان خدا دل شما زنده گردد،
زيرا خداوند فقيران را مستجاب مي‌كند
و اسيران خود را حقير نمي‌شمارد.
- دست تو، ای خداوند، پشتیبان من است.
سرود قبل از انجيل يعقوب 1: 22
هللويا- كلام را به عمل آوريد و به شنيدن آن اكتفا نكنيد. - هللويا.
انجيل متي 11: 20-24
(در روز داوري، عاقبت صور و صيدون بهتر خواهدبود تا شما.)
بخشي از انجيل متي - درود بر تو اي خداوند.
در آن ایام، عیسی شروع به ملامت شهرهايي نمود كه اكثر معجزات وي در آنها واقع شده بود، زيرا آنان توبه نكرده بودند. "واي بر تو اي خورزين، واي بر تو اي بيت صيدا، زيرا اگر معجزاتي كه در شما انجام شد در صور و صيدون انجام مي‌شد، آنان مدتها پيش از اين در پلاس و خاكستر توبه كرده بودند. اما به شما مي‌گويم كه در روز داوري عاقبت صور و صيدون بهتر خواهد بود تا شما. و اما تو، اي كفرناحوم، آيا تا به آسمان سر خواهي افراشت؟ به ديار مرگ سرنگون خواهي گشت، زيرا اگر معجزاتي كه در تو انجام شد در سدوم انجام مي‌شد، تا به امروز باقي مي‌ماند. اما به شما مي‌گويم كه در روز داوري عاقبت سرزمين سدوم بهتر خواهد بود تا تو".
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
عيسي براي چند شهر كه با ديدن آيات او توبه نكردند، نتيجه سختي را در روز جزا پيش بيني مي‌كند. ما نيز چنانچه با ديدن اعمال شگفت خدا در زندگي خود و برخورداري از تمام فيضهايي كه وي توسط تعميد و ساير رازهاي كليسا و ايمان و همه نعمتهاي بيشماري كه هر روز به ما عطا مي‌كند، از توبه و بازگشت به سوي او امتناع ورزيم، نبايد انتظار داشته باشيم كه روز جزا برايمان آسان باشد. كسي كه با نحوه زندگي خود و بي‌اعتنايي به محبت خداوند در اين جهان از او فاصله مي‌گيرد، نبايد انتظار داشته باشد كه در جهان آينده از بهشت كه نزديكي و اتحاد با خداست برخوردار گردد. رفتن به جهنم نتيجه يك حكم غيرعادلانه از جانب خدا نيست، بلكه تحقق نهايي حالتي است كه يك انسان با انكار خداوند و رد محبت او در اين جهان آغاز مي‌كند.
٭ اگر براي عدم توبه و بازگشت خود به سوي خداوند در انتظار آيتي عظيم‌تر از محبت مسيح و مرگ و رستاخيز نجاتبخش او هستيم، در روز جزا تكليف ما چه خواهد بود و چه بهانه‌اي مي‌توانيم براي داور جهان بياوريم؟
٭ براي اين فيض دعا كنيم كه از نشانههاي محبت و رحمت خداوند سوءاستفاده نكنيم بلكه به راستي در حالت توبه و بازگشت به سوي او بسر بريم.
