قرائت اول اشعياء 40/ 1-11
بخشي از كتاب اشعياء نبي
تسلّي دهيد! قوم مرا تسلّي دهيد! خداي شما ميگويد: سخنان دلاويز به اورشليم گوييد و اورا ندا كنيد كه اجتهاد او تمام شده و گناه وي آمرزيده گرديده، و از دست خداوند براي تمامي گناهانش دو چندان يافته است. صداي ندا كنندهاي در بيابان، راه خداوند را مهيّا سازيد و طريقي براي خداي ما در صحرا راست نماييد. هر درّهاي برافراشته و هر كوه و تلّي پست خواهد شد. و كجي-ها راست و ناهمواري¬ها هموار خواهد گرديد. و جلال خداوند مكشوف گشته، تمامي بشر آن را با هم خواهند ديد زيرا كه دهان خداوند اين را گفته است. هاتفي ميگويد: «ندا كن.» وي گفت: «چه چيز را ندا كنم؟ تمامي بشر گياه است و همگي زيبايياش مثل گل صحرا. گياه خشك و گلش پژمرده ميشود زيرا نفخه خداوند بر آن دميده ميشود. البتّه مردمان گياه هستند. گياه خشك شد و گل پژمرده گرديد، ليكن كلام خداي ما تا ابدالاباد استوار خواهد ماند.» اي صهيون كه بشارت ميدهي به كوه بلند برآي! و اي اورشليم كه بشارت ميدهي آوازت را با قوّت بلند كن! آن را بلند كن و مترس و به شهرهاي يهودا بگو كه «هان خداي شما است!» اينك خداوند يهوه با قوّت ميآيد و بازوي وي برايش حكمراني مينمايد. اينك اجرت او با وي است و عقوبت وي پيش روي او ميآيد. او مثل شبان گله خود را خواهد چرانيد و به بازوي خود برهها را جمع كرده، به آغوش خويش خواهد گرفت و شير دهندگان را به ملايمت رهبري خواهد كرد.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 96
يهوه را سرود تازه بسراييد!
اي تمامي زمين خداوند را بسراييد!
خداوند را بسراييد و نام او را متبارك خوانيد!
روز به روز نجات او را اعلام نماييد.
در ميان امّتها جلال او را ذكر كنيد
و كارهاي عجيب او را در جميع قوم¬ها.
در ميان امّتها گوييد خداوند سلطنت گرفته است.
قوم¬ها را به انصاف داوري خواهد نمود.
آسمان شادي كند و زمين مسرور گردد.
دريا و پري آن غرش نمايد.
صحرا و هر چه در آن است، به وجد آيد.
آنگاه تمام درختان جنگل ترنم خواهند نمود
به حضور خداوند زيرا كه ميآيد.
زيرا كه براي داوري جهان ميآيد.
ربع مسكون را به انصاف داوري خواهد كرد
و قومها را به امانت خود.
سرود قبل از انجيل
هللويا-
انجيل متي 18/ 12-14
بخشي از انجيل متي - درود بر تو اي خداوند.
نظر شما چيست: اگر مردي صد گوسفند داشته باشد و يكي از آنان گم شود، آيا وي آن نود و نه را در كوهسار نميگذارد و به جستجوي گم شده نميرود؟ و اگر آن را بيابد، به راستي به شما ميگويم كه بر آن بيشتر شادي ميكند تا بر آن نود و نه كه گم نشده بودند. همچنين اراده پدر شما كه در آسمان است اين نيست كه حتي يكي از اين كوچكان هلاك گردد.
اين است سخن خدا. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
خدا، قوم اسرائيل را تسلي داده به آنان بشارت ميدهد كه پس از تجربه تبعيد بابل (دوري از خدا در نتيجه گناهانشان)، خود او با قوت براي نجات ايشان ميآيد و مثل شباني گله خود را جمع كرده، به آغوش خويش خواهد گرفت.
مسيح، شبان نيكو، اعلام ميدارد كه براي يك گوسفند گمشده كه پيدا ميشود، بيشتر شادي مينمايد تا براي نود و نه كه گم نشدهاند. وي با دادن قدرت بخشايش گناهان به رسولانش، از آنان ميخواهد كه به رسالت شباني وي ادامه دهند و گوسفندان گمشده را به آغوش شبان نيكو بازآورند، زيرا اراده پدر آسماني ما اين نيست كه حتي يك نفر هلاك گردد.
٭ به عنوان پيروان شبان نيكو و به عنوان انسانهاي گناهكاري كه دائماً نيازمند بخشايش مسيح ميباشيم، رفتار ما با سايرين چگونه است؟ آيا فرد گناهكار را محكوم ميسازيم و از خود ميرانيم، يا در او گوسفند گمشدهاي را ميبينيم كه مسيح در جستجوي اوست؟
٭ چگونه با زندگي و رفتار خود، گمراهان را به سوي مسيح هدايت مينماييم؟ آيا لااقل براي بازگشت آنان دعا ميكنيم؟
