ملكوت خدا در ميان ماست اما هنوز به كمال نرسيده است
قرائت اول ملاكي‌نبي 4/ 1ـ2
(براي شما آفتاب عدالت طلوع خواهد كرد)
بخشي از كتاب ملاكي نبي
خداوند اينچنين مي‌گويد: "اينك آن روزي مي‌آيد كه مثل تنور مشتعل مي¬باشد و همه متكبران و بدكاران همچون كاه خواهند بود. خداي لشكريان مي‌گويد، آن روز كه مي‌آيد ايشان را چنان خواهد سوزانيد كه نه ريشه و نه شاخه‌اي براي ايشان باقي خواهد گذاشت.
اما براي شما كه از اسم من مي‌ترسيد، آفتاب عدالت طلوع خواهد كرد و بر بال¬هاي وي شفا خواهد بود."
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
مزمور برگردان مزمور 98/ 5ـ9
- به داوري جهان بشتاب، اي خداوند.
خداوند را با بربط بسراييد
با بربط و با آواي سرودها
با كرنا و با آواز سرنا
به حضور يهوه پادشاه، آواز شادماني دهيد.
- به داوري جهان بشتاب، اي خداوند.
دريا و هر آنچه آنرا پر مي‌سازد، بخروشد
جهان و ساكنان آن
نهرها دست بزنند
و كوه¬ها با هم فرياد شادي برآورند.
- به داوري جهان بشتاب، اي خداوند.
به حضور خداوند، زيرا مي‌آيد
زيرا به داوري جهان مي‌آيد
او جهان را به انصاف داوري خواهد كرد
و قوم‌ها را به راستي.
- به داوري جهان بشتاب، اي خداوند.
قرائت دوم تسالونيكيان 3/ 7ـ12
(كسي كه نمي‌خواهد كار كند، غذا هم نخورد)
بخشي از رساله دوم پولس رسول به تسالونيكيان
اي برادران، شما به خوبي مي‌دانيد كه چگونه بايد از ما تقليد نماييد: ما به طريقي بي‌نظم در ميان شما زندگي نكرديم و نان هيچ¬كس را مفت نخورديم، بلكه با مشقت و خستگي شب و روز كار مي‌كرديم تا سربار هيچ يك از شما نباشيم. نه آن كه حق آن را نداشتيم، بلكه مي‌خواستيم براي شما نمونه‌اي باشيم تا از ما تقليد نماييد. در واقع هنگامي كه نزد شما بوديم، به شما اين دستور را داديم كه اگر كسي نمي‌خواهد كار كند، پس غذا هم نخورد.
حالا مي‌شنويم كه در ميان شما كساني هستند كه بي‌نظم زندگي مي‌كنند و خود، هيچ كاري نمي‌كنند، بلكه در هر كاري دخالت مي‌نمايند. چنين اشخاصي را در خداوند عيساي مسيح چنين امر و نصيحت مي‌كنيم كه به آرامي كار كنند و ناني را كه خود به دست مي‌آورند، بخورند.
اين است سخن خدا. - خدا را سپاس باد.
سرود قبل از انجيل ر.ك. به متي 24/ 42 و44
هللويا- بيدار و آماده باشيد
زيرا نمي‌دانيد خداوند شما در چه روزي مي‌آيد. - هللويا.
انجيل لوقا 21/ 5ـ19
(در پايداري خود جان¬هايتان را به دست خواهيد آورد)
بخشي از انجيل لوقا - درود بر تو اي خداوند.
هنگامي كه برخي راجع به معبد سخن مي‌گفتند كه چگونه با سنگ¬هاي زيبا و هداياي نذري آراسته شده، او گفت: "ايامي مي‌آيد كه از چيزهايي كه اكنون مي‌بينيد، سنگي بر سنگي گذارده نخواهد شد كه ويران نگردد." و آنان از او پرسيده گفتند: "استاد، اين امور كي واقع خواهد شد و آيت آن چه خواهد بود، هنگامي كه اين چيزها واقع مي‌گردد؟"
او گفت: "مراقب باشيد كه گمراه نگرديد. زيرا بسياري به نام من خواهند آمد و خواهند گفت: من هستم، و وقت نزديك است. به دنبال آنان نرويد. هنگامي كه خبر جنگ¬ها و اغتشاشات را مي‌شنويد، هراسان مشويد، زيرا كه اين بايد اول واقع شود، اما پايان به زودي نخواهد بود." پس به ايشان گفت: "ملتي عليه ملتي و مملكتي عليه مملكتي برخواهد خاست. زلزله‌ها عظيم خواهد بود و در برخي جاها وباها و قحطي¬ها، همچنين پديده‌هاي هولناك خواهد بود و آياتي عظيم از آسمان ظاهر خواهد شد.
اما پيش از اين همه، به شما دست‌درازي خواهند كرد و جفا خواهند رسانيد. شما را به كنايس و زندان¬ها خواهند سپرد و به خاطر نام من نزد پادشاهان و حكمرانان خواهند كشانيد.
و اين براي شما به شهادتي منجر خواهد شد. پس اين را در دل خود قرار دهيد كه لازم نيست دفاعيه خود را از پيش حاضر كنيد، زيرا من خود به شما زبان و حكمتي خواهم داد كه هيچ يك از مخالفانتان را ياراي مقاومت و رد آن نباشد. شما حتي توسط والدين و برادران، خويشان و دوستان تسليم خواهيد گشت و برخي از شما را خواهند كشت و به خاطر نام من مورد نفرت همه خواهيد بود. ولي حتي مويي از سر شما كم نخواهد شد. در پايداري خود، جان¬هايتان را به دست خواهيد آورد."
اين است سخن خداوند. - ستايش بر تو، اي مسيح.
تعمق
هر سال با فرارسيدن پايان سال عبادي، كليسا همچون مادري مهربان و دورانديش كه با تربيتي صحيح، فرزندانش را نه فقط براي روزهاي رفاه و شادي، بلكه براي روزهاي سخت زندگي مجهز مي‌سازد، آمدن پايان جهان و لزوم زيستن در آمادگي براي فرارسيدن آن را به ما يادآور مي‌گردد. قرائت¬هاي امروز طوري انتخاب شده‌اند كه جوانب مختلف "روز خداوند" و نحوه صحيح انتظار كشيدن براي آن را روشن سازند. براي ما مسيحيان، "روز خداوند" سه مرحله يا جنبه دارد: روز خداوند با آمدن مسيح فرارسيد، روز خداوند در بازگشت مسيح فراخواهد رسيد و روز خداوند هر بار كه فيض او را دريافت مي‌داريم براي ما فرامي‌رسد.
قرائت اول اين واقعيت را گوشزد مي‌سازد كه "روز خداوند" همراه با داوري الهي خواهد بود كه الزاماً شرارت را محكوم مي‌سازد و عدالت را برمي‌افرازد: "اينك روزي مي‌آيد كه مثل تنور مشتعل مي‌باشد و همه متكبران و بدكاران همچون كاه خواهند بود... اما براي شما كه از اسم من مي‌ترسيد، آفتاب عدالت طلوع خواهد كرد و بر بال¬هاي وي شفا خواهد بود." ولي عيسي در قرائت انجيل به ما يادآور مي‌گردد كه اگر چه جنگ¬ها، اغتشاشات، زلزله‌ها، قحطي‌ها و ديگر پديده‌هاي هولناك اين دنيا، حاكي از ماهيت زودگذر و فاني آن هستند، نبايد به عنوان نشانه‌هايي كه الزاماً اعلامگر نزديك بودن پايان جهان مي‌باشند، ما را بيش از حد دچار هراس و تشويش سازند.
عيسي هشدار مي‌دهد كه همانگونه كه با نخستين آمدنش به جهان، به خاطر مقاومت ظلمت جهان با نور حقيقت او، از سوي آن مورد جفا و آزار قرار گرفت، قبل از آمدن نهائي¬اش در پايان زمان براي خاتمه دادن به سلطه ظلمت گناه و مرگ و برقراري نهائي ملكوت جهان دست به آخرين تلاش خود براي مقابله با وي از طريق تعقيب و آزار پيروانش خواهد زد: "اما پيش از اين همه، به شما دست‌درازي خواهند كرد و جفا خواهند رسانيد. شما را به كنايس و زندانها خواهند سپرد و به خاطر نام من نزد پادشاهان و حكمرانان خواهند كشانيد... به خاطر نام من مورد نفرت همه خواهيد بود." اما از آنجايي كه ظلمت اين جهان قادر به شكست نور مسيح نمي‌باشد (ر.ك. به يوحنا 1/ 5)، آنانيكه عليرغم مبارزه سرسختانه آن به مسيح وفادار بمانند، آسيبي نخواهند ديد و در پيروزي رستاخيز مسيح سهيم خواهند گشت: "حتي مويي از سر شما كم نخواهد شد. در پايداري خود، جان¬هايتان را به دست خواهيد آورد."
اگر چه تعليم عيسي در مورد پايان جهان از جمله مشخص نبودن زمان آن (ر.ك. به اعمال رسولان 1/ 7) و لزوم بيداري و آماده بودن از طريق كار و خدمت (ر.ك. به متي 24/ 42 و 44 و لوقا 12/ 35-48) و شهادت دادن به او و پايدار ماندن (انجيل امروز)، بسيار روشن است، همانگونه كه قبلاً اخطار كرده بود، به زودي "مسيحان دروغين" پيدا شدند كه با اعلام اينكه "وقت نزديك است" (ر.ك. به انجيل امروز)، عده‌اي از مسيحيان اوليه را دچار اضطراب و سردرگمي ساختند، به طوريكه آنان به خاطر قريب‌الوقوع بودن پايان جهان مي‌خواستند به هيچ كاري دست نزنند و صرفاً به انتظار آن بنشينند و در نتيجه سربار و مزاحم ديگران مي‌گشتند. پولس رسول در قرائت دوم امروز با صراحت به چنين اشخاصي مي‌گويد: "اگر كسي نمي‌خواهد كار كند، پس غذا هم نخورد!" او به آنان يادآور مي‌گردد كه نمي‌توان در بي‌نظمي و تنبلي انتظار آمدن مسيح را كشيد. راه واقعي آماده شدن براي پايان زمان آن است كه مثل پولس، وظايف انساني خود را با كوشش و همت و طبق وجدان مسيحي خود انجام دهيم. او به اهالي تسالونيكيه كه اين گروه بي‌نظم و تنبل در ميانشان پيدا شده بود مي‌نويسد: "شما به خوبي مي‌دانيد كه چگونه بايد از ما تقليد نماييد: ما به طريقي بي‌نظم در ميان شما زندگي نكرديم و نان هيچ¬كس را مفت نخورديم تا سربار هيچ¬يك از شما نباشيم... حالا مي‌شنويم كه در ميان شما كساني ساكن هستند كه بي‌نظم زندگي مي‌كنند و خود هيچ كاري نمي‌كنند، بلكه در هر كاري دخالت مي‌نمايند. چنين اشخاصي را در خداوند عيساي مسيح امر و نصيحت مي‌كنيم كه به آرامي كار كنند و ناني را كه خود به دست مي‌آورند، بخورند."
در انتظار فرارسيدن "روز خداوند"، ما به عنوان مسيحيان متعهد چگونه بايد زندگي كنيم؟ در وحله اول، نبايد از شنيدن خبر جنگ¬ها و اغتشاشات و وقايع هولناك هراسان شويم، بلكه بايد در تمام اين اتفاقات، با ديد ايمان، تشنجات دنيايي را كه در حال گذر است، مشاهده كنيم. ما حتي از بروز جفاها عليه خود به عنوان پيران مسيح نبايد ترسي داشته باشيم و به فكر دفاع از خود برآييم، زيرا همانگونه كه مسيح در قرائت انجيل امروز به ما مي‌گويد: "من خود به شما زبان و حكمتي خواهم داد كه هيچ¬يك از مخالفانتان را ياراي مقاومت و رد آن نباشد." مسيح در اين مورد ما را چنين دلگرم و مطمئن مي‌سازد: "اين چيزها را به شما گفتم تا در من آرامش داشته باشيد. در جهان رنج خواهيد كشيد، ولي شجاع باشيد، من بر جهان پيروز شده‌ام!" (ر.ك. به يوحنا 16/ 33). مسيح بر جهان پيروز شده است، هر چند كه تا آمدن دومش و برقراري نهائي ملكوت، جهان هنوز به مقاومت عليه او و مخالفت با عالمگير شدن نجاتش ادامه مي‌دهد. از طريق تعميد كه ما را در مرگ و رستاخيز مسيح شريك مي‌سازد، او ما را نيز در پيروزيش بر جهان سهيم مي‌گرداند. تنها چيزي كه مسيح از ما مي‌خواهد وفاداري به تعاليمش و پايداري در ايمان به اوست. از آنجايي كه آمدن او حتمي و پيروزي او قطعي است، ما حتي در اوج سختي¬ها بايد در اميد و شادي منتظر آمدن نجات او باشيم و نگذاريم ظلمت جهان نور رستاخيز او را از چهره‌هاي ما بربايد.
٭ چه تغييراتي بايد در زندگي خود پديد آوريم تا "روز خداوند" براي ما طلوع آفتاب عدالت باشد و نه تنور مشتعل؟
* آيا سعي مي‌كنيم طوري در وفاداري به مسيح زندگي كنيم كه دعاي ما مثل مسيحيان اوليه، "مارانا تا !" يعني "بيا، اي خداوند عيسي!" باشد و يا از ديدن وقايعي كه زودگذر بودن اين جهان را اعلام مي‌كنند، دچار ترس و هراس گشته، سعي مي‌كنيم با غرق شدن در لذات جهان اين واقعيت را فراموش كنيم؟
